навіўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навіўны́ |
навіўна́я |
навіўно́е |
навіўны́я |
| Р. |
навіўно́га |
навіўно́й навіўно́е |
навіўно́га |
навіўны́х |
| Д. |
навіўно́му |
навіўно́й |
навіўно́му |
навіўны́м |
| В. |
навіўны́ (неадуш.) навіўно́га (адуш.) |
навіўну́ю |
навіўно́е |
навіўны́я (неадуш.) навіўны́х (адуш.) |
| Т. |
навіўны́м |
навіўно́й навіўно́ю |
навіўны́м |
навіўны́мі |
| М. |
навіўны́м |
навіўно́й |
навіўны́м |
навіўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
навіха́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навіха́юся |
навіха́емся |
| 2-я ас. |
навіха́ешся |
навіха́ецеся |
| 3-я ас. |
навіха́ецца |
навіха́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
навіха́ўся |
навіха́ліся |
| ж. |
навіха́лася |
| н. |
навіха́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навіха́йся |
навіха́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навіха́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
навіха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навіха́ю |
навіха́ем |
| 2-я ас. |
навіха́еш |
навіха́еце |
| 3-я ас. |
навіха́е |
навіха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
навіха́ў |
навіха́лі |
| ж. |
навіха́ла |
| н. |
навіха́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навіха́й |
навіха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навіха́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
навіхну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навіхну́ся |
навіхнё́мся |
| 2-я ас. |
навіхне́шся |
навіхняце́ся |
| 3-я ас. |
навіхне́цца |
навіхну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
навіхну́ўся |
навіхну́ліся |
| ж. |
навіхну́лася |
| н. |
навіхну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навіхні́ся |
навіхні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навіхну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
навіхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навіхну́ |
навіхнё́м |
| 2-я ас. |
навіхне́ш |
навіхняце́ |
| 3-я ас. |
навіхне́ |
навіхну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
навіхну́ў |
навіхну́лі |
| ж. |
навіхну́ла |
| н. |
навіхну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навіхні́ |
навіхні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навіхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Наві́цкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Наві́цкавічы |
| Р. |
Наві́цкавіч Наві́цкавічаў |
| Д. |
Наві́цкавічам |
| В. |
Наві́цкавічы |
| Т. |
Наві́цкавічамі |
| М. |
Наві́цкавічах |
Наві́цкія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Наві́цкія |
| Р. |
Наві́цкіх |
| Д. |
Наві́цкім |
| В. |
Наві́цкія |
| Т. |
Наві́цкімі |
| М. |
Наві́цкіх |
наві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наўе́цца |
наўю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
наві́ўся |
навілі́ся |
| ж. |
навіла́ся |
| н. |
навіло́ся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навіцыя́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
навіцыя́нт |
навіцыя́нты |
| Р. |
навіцыя́нта |
навіцыя́нтаў |
| Д. |
навіцыя́нту |
навіцыя́нтам |
| В. |
навіцыя́нта |
навіцыя́нтаў |
| Т. |
навіцыя́нтам |
навіцыя́нтамі |
| М. |
навіцыя́нце |
навіцыя́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.