Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

навіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навіўны́ навіўна́я навіўно́е навіўны́я
Р. навіўно́га навіўно́й
навіўно́е
навіўно́га навіўны́х
Д. навіўно́му навіўно́й навіўно́му навіўны́м
В. навіўны́ (неадуш.)
навіўно́га (адуш.)
навіўну́ю навіўно́е навіўны́я (неадуш.)
навіўны́х (адуш.)
Т. навіўны́м навіўно́й
навіўно́ю
навіўны́м навіўны́мі
М. навіўны́м навіўно́й навіўны́м навіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

навіха́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навіха́юся навіха́емся
2-я ас. навіха́ешся навіха́ецеся
3-я ас. навіха́ецца навіха́юцца
Прошлы час
м. навіха́ўся навіха́ліся
ж. навіха́лася
н. навіха́лася
Загадны лад
2-я ас. навіха́йся навіха́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час навіха́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

навіха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навіха́ю навіха́ем
2-я ас. навіха́еш навіха́еце
3-я ас. навіха́е навіха́юць
Прошлы час
м. навіха́ў навіха́лі
ж. навіха́ла
н. навіха́ла
Загадны лад
2-я ас. навіха́й навіха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час навіха́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

навіхну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навіхну́ся навіхнё́мся
2-я ас. навіхне́шся навіхняце́ся
3-я ас. навіхне́цца навіхну́цца
Прошлы час
м. навіхну́ўся навіхну́ліся
ж. навіхну́лася
н. навіхну́лася
Загадны лад
2-я ас. навіхні́ся навіхні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час навіхну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

навіхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навіхну́ навіхнё́м
2-я ас. навіхне́ш навіхняце́
3-я ас. навіхне́ навіхну́ць
Прошлы час
м. навіхну́ў навіхну́лі
ж. навіхну́ла
н. навіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. навіхні́ навіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навіхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

наві́цкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наві́цкавіцкі наві́цкавіцкая наві́цкавіцкае наві́цкавіцкія
Р. наві́цкавіцкага наві́цкавіцкай
наві́цкавіцкае
наві́цкавіцкага наві́цкавіцкіх
Д. наві́цкавіцкаму наві́цкавіцкай наві́цкавіцкаму наві́цкавіцкім
В. наві́цкавіцкі (неадуш.)
наві́цкавіцкага (адуш.)
наві́цкавіцкую наві́цкавіцкае наві́цкавіцкія (неадуш.)
наві́цкавіцкіх (адуш.)
Т. наві́цкавіцкім наві́цкавіцкай
наві́цкавіцкаю
наві́цкавіцкім наві́цкавіцкімі
М. наві́цкавіцкім наві́цкавіцкай наві́цкавіцкім наві́цкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Наві́цкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наві́цкавічы
Р. Наві́цкавіч
Наві́цкавічаў
Д. Наві́цкавічам
В. Наві́цкавічы
Т. Наві́цкавічамі
М. Наві́цкавічах

Наві́цкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Наві́цкія
Р. Наві́цкіх
Д. Наві́цкім
В. Наві́цкія
Т. Наві́цкімі
М. Наві́цкіх

наві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. наўе́цца наўю́цца
Прошлы час
м. наві́ўся навілі́ся
ж. навіла́ся
н. навіло́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

навіцыя́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навіцыя́нт навіцыя́нты
Р. навіцыя́нта навіцыя́нтаў
Д. навіцыя́нту навіцыя́нтам
В. навіцыя́нта навіцыя́нтаў
Т. навіцыя́нтам навіцыя́нтамі
М. навіцыя́нце навіцыя́нтах

Крыніцы: piskunou2012.