мукамо́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукамо́льня |
мукамо́льні |
| Р. |
мукамо́льні |
мукамо́лен мукамо́льняў |
| Д. |
мукамо́льні |
мукамо́льням |
| В. |
мукамо́льню |
мукамо́льні |
| Т. |
мукамо́льняй мукамо́льняю |
мукамо́льнямі |
| М. |
мукамо́льні |
мукамо́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
му́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
му́канне |
| Р. |
му́кання |
| Д. |
му́канню |
| В. |
му́канне |
| Т. |
му́каннем |
| М. |
му́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
мукаполіцукры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукаполіцукры́д |
мукаполіцукры́ды |
| Р. |
мукаполіцукры́ду |
мукаполіцукры́даў |
| Д. |
мукаполіцукры́ду |
мукаполіцукры́дам |
| В. |
мукаполіцукры́д |
мукаполіцукры́ды |
| Т. |
мукаполіцукры́дам |
мукаполіцукры́дамі |
| М. |
мукаполіцукры́дзе |
мукаполіцукры́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мукапратэі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукапратэі́д |
мукапратэі́ды |
| Р. |
мукапратэі́ду |
мукапратэі́даў |
| Д. |
мукапратэі́ду |
мукапратэі́дам |
| В. |
мукапратэі́д |
мукапратэі́ды |
| Т. |
мукапратэі́дам |
мукапратэі́дамі |
| М. |
мукапратэі́дзе |
мукапратэі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мукасе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукасе́й |
мукасе́і |
| Р. |
мукасе́я |
мукасе́яў |
| Д. |
мукасе́ю |
мукасе́ям |
| В. |
мукасе́я |
мукасе́яў |
| Т. |
мукасе́ем |
мукасе́ямі |
| М. |
мукасе́ю |
мукасе́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мукасе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мукасе́йны |
мукасе́йная |
мукасе́йнае |
мукасе́йныя |
| Р. |
мукасе́йнага |
мукасе́йнай мукасе́йнае |
мукасе́йнага |
мукасе́йных |
| Д. |
мукасе́йнаму |
мукасе́йнай |
мукасе́йнаму |
мукасе́йным |
| В. |
мукасе́йны (неадуш.) мукасе́йнага (адуш.) |
мукасе́йную |
мукасе́йнае |
мукасе́йныя (неадуш.) мукасе́йных (адуш.) |
| Т. |
мукасе́йным |
мукасе́йнай мукасе́йнаю |
мукасе́йным |
мукасе́йнымі |
| М. |
мукасе́йным |
мукасе́йнай |
мукасе́йным |
мукасе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
му́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
му́каю |
му́каем |
| 2-я ас. |
му́каеш |
му́каеце |
| 3-я ас. |
му́кае |
му́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
му́каў |
му́калі |
| ж. |
му́кала |
| н. |
му́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
му́кай |
му́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
му́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Муквя́ціца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Муквя́ціца |
| Р. |
Муквя́ціцы |
| Д. |
Муквя́ціцы |
| В. |
Муквя́ціцу |
| Т. |
Муквя́ціцай Муквя́ціцаю |
| М. |
Муквя́ціцы |
Мукі́нічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мукі́нічы |
| Р. |
Мукі́ніч Мукі́нічаў |
| Д. |
Мукі́нічам |
| В. |
Мукі́нічы |
| Т. |
Мукі́нічамі |
| М. |
Мукі́нічах |
му́кнуць
‘аднакратны дзеяслоў да мукаць - рыкаць, мыкаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
му́кне |
му́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
му́кнуў |
му́кнулі |
| ж. |
му́кнула |
| н. |
му́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
му́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.