Лецяшы́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лецяшы́н |
Р. |
Лецяшына́ |
Д. |
Лецяшыну́ |
В. |
Лецяшы́н |
Т. |
Лецяшыно́м |
М. |
Лецяшыне́ |
ле́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
ле́ча |
Р. |
ле́ча |
Д. |
ле́ча |
В. |
ле́ча |
Т. |
ле́ча |
М. |
ле́ча |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ле́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́чаны |
ле́чаная |
ле́чанае |
ле́чаныя |
Р. |
ле́чанага |
ле́чанай ле́чанае |
ле́чанага |
ле́чаных |
Д. |
ле́чанаму |
ле́чанай |
ле́чанаму |
ле́чаным |
В. |
ле́чаны (неадуш.) ле́чанага (адуш.) |
ле́чаную |
ле́чанае |
ле́чаныя (неадуш.) ле́чаных (адуш.) |
Т. |
ле́чаным |
ле́чанай ле́чанаю |
ле́чаным |
ле́чанымі |
М. |
ле́чаным |
ле́чанай |
ле́чаным |
ле́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ле́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́чаны |
ле́чаная |
ле́чанае |
ле́чаныя |
Р. |
ле́чанага |
ле́чанай ле́чанае |
ле́чанага |
ле́чаных |
Д. |
ле́чанаму |
ле́чанай |
ле́чанаму |
ле́чаным |
В. |
ле́чаны (неадуш.) ле́чанага (адуш.) |
ле́чаную |
ле́чанае |
ле́чаныя (неадуш.) ле́чаных (адуш.) |
Т. |
ле́чаным |
ле́чанай ле́чанаю |
ле́чаным |
ле́чанымі |
М. |
ле́чаным |
ле́чанай |
ле́чаным |
ле́чаных |
Кароткая форма: ле́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ле́чачы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́чачы |
ле́чачая |
ле́чачае |
ле́чачыя |
Р. |
ле́чачага |
ле́чачай ле́чачае |
ле́чачага |
ле́чачых |
Д. |
ле́чачаму |
ле́чачай |
ле́чачаму |
ле́чачым |
В. |
ле́чачы (неадуш.) ле́чачага (адуш.) |
ле́чачую |
ле́чачае |
ле́чачыя (неадуш.) ле́чачых (адуш.) |
Т. |
ле́чачым |
ле́чачай ле́чачаю |
ле́чачым |
ле́чачымі |
М. |
ле́чачым |
ле́чачай |
ле́чачым |
ле́чачых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ле́чачы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ле́чачы |
ле́чачая |
ле́чачае |
ле́чачыя |
Р. |
ле́чачага |
ле́чачай ле́чачае |
ле́чачага |
ле́чачых |
Д. |
ле́чачаму |
ле́чачай |
ле́чачаму |
ле́чачым |
В. |
ле́чачы (неадуш.) ле́чачага (адуш.) |
ле́чачую |
ле́чачае |
ле́чачыя (неадуш.) ле́чачых (адуш.) |
Т. |
ле́чачым |
ле́чачай ле́чачаю |
ле́чачым |
ле́чачымі |
М. |
ле́чачым |
ле́чачай |
ле́чачым |
ле́чачых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
лечкамі́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лечкамі́сія |
лечкамі́сіі |
Р. |
лечкамі́сіі |
лечкамі́сій |
Д. |
лечкамі́сіі |
лечкамі́сіям |
В. |
лечкамі́сію |
лечкамі́сіі |
Т. |
лечкамі́сіяй лечкамі́сіяю |
лечкамі́сіямі |
М. |
лечкамі́сіі |
лечкамі́сіях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ле́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ле́шава |
Р. |
Ле́шава |
Д. |
Ле́шаву |
В. |
Ле́шава |
Т. |
Ле́шавам |
М. |
Ле́шаве |
Ле́шанка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ле́шанка |
Р. |
Ле́шанкі |
Д. |
Ле́шанцы |
В. |
Ле́шанку |
Т. |
Ле́шанкай Ле́шанкаю |
М. |
Ле́шанцы |