гучнагавары́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гучнагавары́льнік |
гучнагавары́льнікі |
Р. |
гучнагавары́льніка |
гучнагавары́льнікаў |
Д. |
гучнагавары́льніку |
гучнагавары́льнікам |
В. |
гучнагавары́льнік |
гучнагавары́льнікі |
Т. |
гучнагавары́льнікам |
гучнагавары́льнікамі |
М. |
гучнагавары́льніку |
гучнагавары́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гучнагавары́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
Р. |
гучнагавары́целя |
гучнагавары́целяў |
Д. |
гучнагавары́целю |
гучнагавары́целям |
В. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
Т. |
гучнагавары́целем |
гучнагавары́целямі |
М. |
гучнагавары́целі |
гучнагавары́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучнагало́сасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гучнагало́сасць |
Р. |
гучнагало́сасці |
Д. |
гучнагало́сасці |
В. |
гучнагало́сасць |
Т. |
гучнагало́сасцю |
М. |
гучнагало́сасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гучнагало́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гучнагало́сы |
гучнагало́сая |
гучнагало́сае |
гучнагало́сыя |
Р. |
гучнагало́сага |
гучнагало́сай гучнагало́сае |
гучнагало́сага |
гучнагало́сых |
Д. |
гучнагало́саму |
гучнагало́сай |
гучнагало́саму |
гучнагало́сым |
В. |
гучнагало́сы (неадуш.) гучнагало́сага (адуш.) |
гучнагало́сую |
гучнагало́сае |
гучнагало́сыя (неадуш.) гучнагало́сых (адуш.) |
Т. |
гучнагало́сым |
гучнагало́сай гучнагало́саю |
гучнагало́сым |
гучнагало́сымі |
М. |
гучнагало́сым |
гучнагало́сай |
гучнагало́сым |
гучнагало́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гу́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гу́чнасць |
Р. |
гу́чнасці |
Д. |
гу́чнасці |
В. |
гу́чнасць |
Т. |
гу́чнасцю |
М. |
гу́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гучне́йшы |
гучне́йшая |
гучне́йшае |
гучне́йшыя |
Р. |
гучне́йшага |
гучне́йшай гучне́йшае |
гучне́йшага |
гучне́йшых |
Д. |
гучне́йшаму |
гучне́йшай |
гучне́йшаму |
гучне́йшым |
В. |
гучне́йшы (неадуш.) гучне́йшага (адуш.) |
гучне́йшую |
гучне́йшае |
гучне́йшыя (неадуш.) гучне́йшых (адуш.) |
Т. |
гучне́йшым |
гучне́йшай гучне́йшаю |
гучне́йшым |
гучне́йшымі |
М. |
гучне́йшым |
гучне́йшай |
гучне́йшым |
гучне́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гучне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гучне́е |
гучне́юць |
Прошлы час |
м. |
гучне́ў |
гучне́лі |
ж. |
гучне́ла |
н. |
гучне́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гу́чны |
гу́чная |
гу́чнае |
гу́чныя |
Р. |
гу́чнага |
гу́чнай гу́чнае |
гу́чнага |
гу́чных |
Д. |
гу́чнаму |
гу́чнай |
гу́чнаму |
гу́чным |
В. |
гу́чны (неадуш.) гу́чнага (адуш.) |
гу́чную |
гу́чнае |
гу́чныя (неадуш.) гу́чных (адуш.) |
Т. |
гу́чным |
гу́чнай гу́чнаю |
гу́чным |
гу́чнымі |
М. |
гу́чным |
гу́чнай |
гу́чным |
гу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.