гучнагавары́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
| Р. |
гучнагавары́целя |
гучнагавары́целяў |
| Д. |
гучнагавары́целю |
гучнагавары́целям |
| В. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
| Т. |
гучнагавары́целем |
гучнагавары́целямі |
| М. |
гучнагавары́целі |
гучнагавары́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучнагало́сасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гучнагало́сасць |
| Р. |
гучнагало́сасці |
| Д. |
гучнагало́сасці |
| В. |
гучнагало́сасць |
| Т. |
гучнагало́сасцю |
| М. |
гучнагало́сасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гучнагало́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гучнагало́сы |
гучнагало́сая |
гучнагало́сае |
гучнагало́сыя |
| Р. |
гучнагало́сага |
гучнагало́сай гучнагало́сае |
гучнагало́сага |
гучнагало́сых |
| Д. |
гучнагало́саму |
гучнагало́сай |
гучнагало́саму |
гучнагало́сым |
| В. |
гучнагало́сы (неадуш.) гучнагало́сага (адуш.) |
гучнагало́сую |
гучнагало́сае |
гучнагало́сыя (неадуш.) гучнагало́сых (адуш.) |
| Т. |
гучнагало́сым |
гучнагало́сай гучнагало́саю |
гучнагало́сым |
гучнагало́сымі |
| М. |
гучнагало́сым |
гучнагало́сай |
гучнагало́сым |
гучнагало́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гу́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гу́чнасць |
| Р. |
гу́чнасці |
| Д. |
гу́чнасці |
| В. |
гу́чнасць |
| Т. |
гу́чнасцю |
| М. |
гу́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гучне́йшы |
гучне́йшая |
гучне́йшае |
гучне́йшыя |
| Р. |
гучне́йшага |
гучне́йшай гучне́йшае |
гучне́йшага |
гучне́йшых |
| Д. |
гучне́йшаму |
гучне́йшай |
гучне́йшаму |
гучне́йшым |
| В. |
гучне́йшы (неадуш.) гучне́йшага (адуш.) |
гучне́йшую |
гучне́йшае |
гучне́йшыя (неадуш.) гучне́йшых (адуш.) |
| Т. |
гучне́йшым |
гучне́йшай гучне́йшаю |
гучне́йшым |
гучне́йшымі |
| М. |
гучне́йшым |
гучне́йшай |
гучне́йшым |
гучне́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гучне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
гучне́е |
гучне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гучне́ў |
гучне́лі |
| ж. |
гучне́ла |
| н. |
гучне́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́чны |
гу́чная |
гу́чнае |
гу́чныя |
| Р. |
гу́чнага |
гу́чнай гу́чнае |
гу́чнага |
гу́чных |
| Д. |
гу́чнаму |
гу́чнай |
гу́чнаму |
гу́чным |
| В. |
гу́чны (неадуш.) гу́чнага (адуш.) |
гу́чную |
гу́чнае |
гу́чныя (неадуш.) гу́чных (адуш.) |
| Т. |
гу́чным |
гу́чнай гу́чнаю |
гу́чным |
гу́чнымі |
| М. |
гу́чным |
гу́чнай |
гу́чным |
гу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гучо́к |
гучкі́ |
| Р. |
гучка́ |
гучко́ў |
| Д. |
гучку́ |
гучка́м |
| В. |
гучо́к |
гучкі́ |
| Т. |
гучко́м |
гучка́мі |
| М. |
гучку́ |
гучка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.