мужазабо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мужазабо́йца |
мужазабо́йцы |
| Р. |
мужазабо́йцы |
мужазабо́йцаў |
| Д. |
мужазабо́йцы |
мужазабо́йцам |
| В. |
мужазабо́йцу |
мужазабо́йцаў |
| Т. |
мужазабо́йцай мужазабо́йцаю |
мужазабо́йцамі |
| М. |
мужазабо́йцы |
мужазабо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мужало́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мужало́ўка |
мужало́ўкі |
| Р. |
мужало́ўкі |
мужало́вак |
| Д. |
мужало́ўцы |
мужало́ўкам |
| В. |
мужало́ўку |
мужало́вак |
| Т. |
мужало́ўкай мужало́ўкаю |
мужало́ўкамі |
| М. |
мужало́ўцы |
мужало́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мужа́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мужа́нка |
| Р. |
Мужа́нкі |
| Д. |
Мужа́нцы |
| В. |
Мужа́нку |
| Т. |
Мужа́нкай Мужа́нкаю |
| М. |
Мужа́нцы |
му́жаў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
му́жаў |
му́жава |
му́жава |
му́жавы |
| Р. |
му́жавага |
му́жавай му́жавае |
му́жавага |
му́жавых |
| Д. |
му́жаваму |
му́жавай |
му́жаваму |
му́жавым |
| В. |
му́жаў (неадуш.) му́жавага (адуш.) |
му́жаву |
му́жава |
му́жавы (неадуш.) му́жавых (адуш.) |
| Т. |
му́жавым |
му́жавай му́жаваю |
му́жавым |
му́жавымі |
| М. |
му́жавым |
му́жавай |
му́жавым |
му́жавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мужа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мужа́юся |
мужа́емся |
| 2-я ас. |
мужа́ешся |
мужа́ецеся |
| 3-я ас. |
мужа́ецца |
мужа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
мужа́ўся |
мужа́ліся |
| ж. |
мужа́лася |
| н. |
мужа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мужа́йся |
мужа́йцеся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мужла́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мужла́н |
мужла́ны |
| Р. |
мужла́на |
мужла́наў |
| Д. |
мужла́ну |
мужла́нам |
| В. |
мужла́на |
мужла́наў |
| Т. |
мужла́нам |
мужла́намі |
| М. |
мужла́не |
мужла́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
му́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| му́жна |
мужне́й |
наймужне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
му́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
му́жнасць |
| Р. |
му́жнасці |
| Д. |
му́жнасці |
| В. |
му́жнасць |
| Т. |
му́жнасцю |
| М. |
му́жнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мужне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мужне́йшы |
мужне́йшая |
мужне́йшае |
мужне́йшыя |
| Р. |
мужне́йшага |
мужне́йшай мужне́йшае |
мужне́йшага |
мужне́йшых |
| Д. |
мужне́йшаму |
мужне́йшай |
мужне́йшаму |
мужне́йшым |
| В. |
мужне́йшы (неадуш.) мужне́йшага (адуш.) |
мужне́йшую |
мужне́йшае |
мужне́йшыя (неадуш.) мужне́йшых (адуш.) |
| Т. |
мужне́йшым |
мужне́йшай мужне́йшаю |
мужне́йшым |
мужне́йшымі |
| М. |
мужне́йшым |
мужне́йшай |
мужне́йшым |
мужне́йшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
мужне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мужне́нне |
| Р. |
мужне́ння |
| Д. |
мужне́нню |
| В. |
мужне́нне |
| Т. |
мужне́ннем |
| М. |
мужне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.