Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

серада́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. серада́ се́рады
серады́
Р. серады́ се́рад
Д. серадзе́ се́радам
В. сераду́ се́рады
серады́
Т. серадо́й
серадо́ю
се́радамі
М. серадзе́ се́радах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

серадава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сераду́ю сераду́ем
2-я ас. сераду́еш сераду́еце
3-я ас. сераду́е сераду́юць
Прошлы час
м. серадава́ў серадава́лі
ж. серадава́ла
н. серадава́ла
Загадны лад
2-я ас. сераду́й сераду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сераду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

серадавы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серадавы́ серадава́я серадаво́е серадавы́я
Р. серадаво́га серадаво́й
серадаво́е
серадаво́га серадавы́х
Д. серадаво́му серадаво́й серадаво́му серадавы́м
В. серадавы́ (неадуш.)
серадаво́га (адуш.)
серадаву́ю серадаво́е серадавы́я (неадуш.)
серадавы́х (адуш.)
Т. серадавы́м серадаво́й
серадаво́ю
серадавы́м серадавы́мі
М. серадавы́м серадаво́й серадавы́м серадавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

серадавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серадавы́ серадава́я серадаво́е серадавы́я
Р. серадаво́га серадаво́й
серадаво́е
серадаво́га серадавы́х
Д. серадаво́му серадаво́й серадаво́му серадавы́м
В. серадавы́ (неадуш.)
серадаво́га (адуш.)
серадаву́ю серадаво́е серадавы́я (неадуш.)
серадавы́х (адуш.)
Т. серадавы́м серадаво́й
серадаво́ю
серадавы́м серадавы́мі
М. серадавы́м серадаво́й серадавы́м серадавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Се́радзі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Се́радзі
Р. Се́радзяў
Д. Се́радзям
В. Се́радзі
Т. Се́радзямі
М. Се́радзях

Серадзі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Серадзі́на
Р. Серадзі́ны
Д. Серадзі́не
В. Серадзі́ну
Т. Серадзі́най
Серадзі́наю
М. Серадзі́не

серадня́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
серадня́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

серадня́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. серадня́к сераднякі́
Р. серадняка́ серадняко́ў
Д. серадняку́ серадняка́м
В. серадняка́ серадняко́ў
Т. серадняко́м серадняка́мі
М. серадняку́ серадняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сераднякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сераднякі́
Р. Серадняко́ў
Д. Серадняка́м
В. Сераднякі́
Т. Серадняка́мі
М. Серадняка́х

серадня́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серадня́цкі серадня́цкая серадня́цкае серадня́цкія
Р. серадня́цкага серадня́цкай
серадня́цкае
серадня́цкага серадня́цкіх
Д. серадня́цкаму серадня́цкай серадня́цкаму серадня́цкім
В. серадня́цкі (неадуш.)
серадня́цкага (адуш.)
серадня́цкую серадня́цкае серадня́цкія (неадуш.)
серадня́цкіх (адуш.)
Т. серадня́цкім серадня́цкай
серадня́цкаю
серадня́цкім серадня́цкімі
М. серадня́цкім серадня́цкай серадня́цкім серадня́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.