Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хахулі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хахулі́ны хахулі́ная хахулі́нае хахулі́ныя
Р. хахулі́нага хахулі́най
хахулі́нае		 хахулі́нага хахулі́ных
Д. хахулі́наму хахулі́най хахулі́наму хахулі́ным
В. хахулі́ны
хахулі́нага		 хахулі́ную хахулі́нае хахулі́ныя
хахулі́ных
Т. хахулі́ным хахулі́най
хахулі́наю		 хахулі́ным хахулі́нымі
М. хахулі́ным хахулі́най хахулі́ным хахулі́ных

Крыніцы: krapivabr2012.

хаху́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаху́ля хаху́лі
Р. хаху́лі хаху́ль
Д. хаху́лі хаху́лям
В. хаху́лю хаху́ль
Т. хаху́ляй
хаху́ляю		 хаху́лямі
М. хаху́лі хаху́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Хаце́жына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хаце́жына
Р. Хаце́жына
Д. Хаце́жыну
В. Хаце́жына
Т. Хаце́жынам
М. Хаце́жыне

хаце́жынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаце́жынскі хаце́жынская хаце́жынскае хаце́жынскія
Р. хаце́жынскага хаце́жынскай
хаце́жынскае		 хаце́жынскага хаце́жынскіх
Д. хаце́жынскаму хаце́жынскай хаце́жынскаму хаце́жынскім
В. хаце́жынскі (неадуш.)
хаце́жынскага (адуш.)		 хаце́жынскую хаце́жынскае хаце́жынскія (неадуш.)
хаце́жынскіх (адуш.)
Т. хаце́жынскім хаце́жынскай
хаце́жынскаю		 хаце́жынскім хаце́жынскімі
М. хаце́жынскім хаце́жынскай хаце́жынскім хаце́жынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Хаце́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хаце́йка
Р. Хаце́йкі
Д. Хаце́йцы
В. Хаце́йку
Т. Хаце́йкай
Хаце́йкаю
М. Хаце́йцы

Хаце́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хаце́нава
Р. Хаце́нава
Д. Хаце́наву
В. Хаце́нава
Т. Хаце́навам
М. Хаце́наве

Хаце́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хаце́ні
Р. Хаце́нь
Хаце́няў
Д. Хаце́ням
В. Хаце́ні
Т. Хаце́нямі
М. Хаце́нях

Хаце́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хаце́нічы
Р. Хаце́ніч
Хаце́нічаў
Д. Хаце́нічам
В. Хаце́нічы
Т. Хаце́нічамі
М. Хаце́нічах

хаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хаце́нне
Р. хаце́ння
Д. хаце́нню
В. хаце́нне
Т. хаце́ннем
М. хаце́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаце́нчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаце́нчыцкі хаце́нчыцкая хаце́нчыцкае хаце́нчыцкія
Р. хаце́нчыцкага хаце́нчыцкай
хаце́нчыцкае		 хаце́нчыцкага хаце́нчыцкіх
Д. хаце́нчыцкаму хаце́нчыцкай хаце́нчыцкаму хаце́нчыцкім
В. хаце́нчыцкі (неадуш.)
хаце́нчыцкага (адуш.)		 хаце́нчыцкую хаце́нчыцкае хаце́нчыцкія (неадуш.)
хаце́нчыцкіх (адуш.)
Т. хаце́нчыцкім хаце́нчыцкай
хаце́нчыцкаю		 хаце́нчыцкім хаце́нчыцкімі
М. хаце́нчыцкім хаце́нчыцкай хаце́нчыцкім хаце́нчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.