Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыгне́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыгне́чванне
Р. прыгне́чвання
Д. прыгне́чванню
В. прыгне́чванне
Т. прыгне́чваннем
М. прыгне́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

прыгне́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгне́чваюся прыгне́чваемся
2-я ас. прыгне́чваешся прыгне́чваецеся
3-я ас. прыгне́чваецца прыгне́чваюцца
Прошлы час
м. прыгне́чваўся прыгне́чваліся
ж. прыгне́чвалася
н. прыгне́чвалася
Загадны лад
2-я ас. прыгне́чвайся прыгне́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгне́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

прыгне́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгне́чваю прыгне́чваем
2-я ас. прыгне́чваеш прыгне́чваеце
3-я ас. прыгне́чвае прыгне́чваюць
Прошлы час
м. прыгне́чваў прыгне́чвалі
ж. прыгне́чвала
н. прыгне́чвала
Загадны лад
2-я ас. прыгне́чвай прыгне́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгне́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прыгнё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгнё́ны прыгнё́ная прыгнё́нае прыгнё́ныя
Р. прыгнё́нага прыгнё́най
прыгнё́нае
прыгнё́нага прыгнё́ных
Д. прыгнё́наму прыгнё́най прыгнё́наму прыгнё́ным
В. прыгнё́ны (неадуш.)
прыгнё́нага (адуш.)
прыгнё́ную прыгнё́нае прыгнё́ныя (неадуш.)
прыгнё́ных (адуш.)
Т. прыгнё́ным прыгнё́най
прыгнё́наю
прыгнё́ным прыгнё́нымі
М. прыгнё́ным прыгнё́най прыгнё́ным прыгнё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгнё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгнё́ны прыгнё́ная прыгнё́нае прыгнё́ныя
Р. прыгнё́нага прыгнё́най
прыгнё́нае
прыгнё́нага прыгнё́ных
Д. прыгнё́наму прыгнё́най прыгнё́наму прыгнё́ным
В. прыгнё́ны (неадуш.)
прыгнё́нага (адуш.)
прыгнё́ную прыгнё́нае прыгнё́ныя (неадуш.)
прыгнё́ных (адуш.)
Т. прыгнё́ным прыгнё́най
прыгнё́наю
прыгнё́ным прыгнё́нымі
М. прыгнё́ным прыгнё́най прыгнё́ным прыгнё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгнё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыгнё́т
Р. прыгнё́ту
Д. прыгнё́ту
В. прыгнё́т
Т. прыгнё́там
М. прыгнё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыгнё́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгнё́тлівы прыгнё́тлівая прыгнё́тлівае прыгнё́тлівыя
Р. прыгнё́тлівага прыгнё́тлівай
прыгнё́тлівае
прыгнё́тлівага прыгнё́тлівых
Д. прыгнё́тліваму прыгнё́тлівай прыгнё́тліваму прыгнё́тлівым
В. прыгнё́тлівы (неадуш.)
прыгнё́тлівага (адуш.)
прыгнё́тлівую прыгнё́тлівае прыгнё́тлівыя (неадуш.)
прыгнё́тлівых (адуш.)
Т. прыгнё́тлівым прыгнё́тлівай
прыгнё́тліваю
прыгнё́тлівым прыгнё́тлівымі
М. прыгнё́тлівым прыгнё́тлівай прыгнё́тлівым прыгнё́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

прыгні́біць

‘прынізіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгні́блю прыгні́бім
2-я ас. прыгні́біш прыгні́біце
3-я ас. прыгні́біць прыгні́бяць
Прошлы час
м. прыгні́біў прыгні́білі
ж. прыгні́біла
н. прыгні́біла
Загадны лад
2-я ас. прыгні́б прыгні́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгні́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыгні́бліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прыгні́бліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

прыгні́блівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгні́блівы прыгні́блівая прыгні́блівае прыгні́блівыя
Р. прыгні́блівага прыгні́блівай
прыгні́блівае
прыгні́блівага прыгні́блівых
Д. прыгні́бліваму прыгні́блівай прыгні́бліваму прыгні́блівым
В. прыгні́блівы (неадуш.)
прыгні́блівага (адуш.)
прыгні́блівую прыгні́блівае прыгні́блівыя (неадуш.)
прыгні́блівых (адуш.)
Т. прыгні́блівым прыгні́блівай
прыгні́бліваю
прыгні́блівым прыгні́блівымі
М. прыгні́блівым прыгні́блівай прыгні́блівым прыгні́блівых

Крыніцы: piskunou2012.