Валаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Валаўцы́ | 
		
			| Р. | Валаўцо́ў | 
		
			| Д. | Валаўца́м | 
		
			| В. | Валаўцы́ | 
		
			| Т. | Валаўца́мі | 
		
			| М. | Валаўца́х | 
		
вала́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | вала́х | вала́хі | 
		
			| Р. | вала́ха | вала́хаў | 
		
			| Д. | вала́ху | вала́хам | 
		
			| В. | вала́ха | вала́хаў | 
		
			| Т. | вала́хам | вала́хамі | 
		
			| М. | вала́ху | вала́хах | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		sbm2012.
валаха́ты
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | валаха́ты | валаха́тая | валаха́тае | валаха́тыя | 
		
			| Р. | валаха́тага | валаха́тай валаха́тае
 | валаха́тага | валаха́тых | 
		
			| Д. | валаха́таму | валаха́тай | валаха́таму | валаха́тым | 
		
			| В. | валаха́ты (неадуш.) валаха́тага (адуш.)
 | валаха́тую | валаха́тае | валаха́тыя (неадуш.) валаха́тых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | валаха́тым | валаха́тай валаха́таю
 | валаха́тым | валаха́тымі | 
		
			| М. | валаха́тым | валаха́тай | валаха́тым | валаха́тых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		tsbm1984.
Валахо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Валахо́ўшчына | 
		
			| Р. | Валахо́ўшчыны | 
		
			| Д. | Валахо́ўшчыне | 
		
			| В. | Валахо́ўшчыну | 
		
			| Т. | Валахо́ўшчынай Валахо́ўшчынаю
 | 
		
			| М. | Валахо́ўшчыне | 
		
валацу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валацу́га | валацу́гі | 
		
			| Р. | валацу́гі | валацу́г | 
		
			| Д. | валацу́зе | валацу́гам | 
		
			| В. | валацу́гу | валацу́г | 
		
			| Т. | валацу́гай валацу́гаю
 | валацу́гамі | 
		
			| М. | валацу́зе | валацу́гах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валацу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валацу́га | валацу́гі | 
		
			| Р. | валацу́гі | валацу́г | 
		
			| Д. | валацу́гу | валацу́гам | 
		
			| В. | валацу́гу | валацу́г | 
		
			| Т. | валацу́гам | валацу́гамі | 
		
			| М. | валацу́гу | валацу́гах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
валацу́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | валацу́жанне | 
		
			| Р. | валацу́жання | 
		
			| Д. | валацу́жанню | 
		
			| В. | валацу́жанне | 
		
			| Т. | валацу́жаннем | 
		
			| М. | валацу́жанні | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
валацу́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | валацу́жнік | валацу́жнікі | 
		
			| Р. | валацу́жніка | валацу́жнікаў | 
		
			| Д. | валацу́жніку | валацу́жнікам | 
		
			| В. | валацу́жніка | валацу́жнікаў | 
		
			| Т. | валацу́жнікам | валацу́жнікамі | 
		
			| М. | валацу́жніку | валацу́жніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.