Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гумі́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумі́навы	гумі́навая	гумі́навае	гумі́навыя
Р.	гумі́навага	гумі́навай гумі́навае	гумі́навага	гумі́навых
Д.	гумі́наваму	гумі́навай	гумі́наваму	гумі́навым
В.	гумі́навы (неадуш.) гумі́навага (адуш.)	гумі́навую	гумі́навае	гумі́навыя (неадуш.) гумі́навых (адуш.)
Т.	гумі́навым	гумі́навай гумі́наваю	гумі́навым	гумі́навымі
М.	гумі́навым	гумі́навай	гумі́навым	гумі́навых

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумірава́льны	гумірава́льная	гумірава́льнае	гумірава́льныя
Р.	гумірава́льнага	гумірава́льнай гумірава́льнае	гумірава́льнага	гумірава́льных
Д.	гумірава́льнаму	гумірава́льнай	гумірава́льнаму	гумірава́льным
В.	гумірава́льны (неадуш.) гумірава́льнага (адуш.)	гумірава́льную	гумірава́льнае	гумірава́льныя (неадуш.) гумірава́льных (адуш.)
Т.	гумірава́льным	гумірава́льнай гумірава́льнаю	гумірава́льным	гумірава́льнымі
М.	гумірава́льным	гумірава́льнай	гумірава́льным	гумірава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумірава́ны	гумірава́ная	гумірава́нае	гумірава́ныя
Р.	гумірава́нага	гумірава́най гумірава́нае	гумірава́нага	гумірава́ных
Д.	гумірава́наму	гумірава́най	гумірава́наму	гумірава́ным
В.	гумірава́ны (неадуш.) гумірава́нага (адуш.)	гумірава́ную	гумірава́нае	гумірава́ныя (неадуш.) гумірава́ных (адуш.)
Т.	гумірава́ным	гумірава́най гумірава́наю	гумірава́ным	гумірава́нымі
М.	гумірава́ным	гумірава́най	гумірава́ным	гумірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумірава́ны	гумірава́ная	гумірава́нае	гумірава́ныя
Р.	гумірава́нага	гумірава́най гумірава́нае	гумірава́нага	гумірава́ных
Д.	гумірава́наму	гумірава́най	гумірава́наму	гумірава́ным
В.	гумірава́ны (неадуш.) гумірава́нага (адуш.)	гумірава́ную	гумірава́нае	гумірава́ныя (неадуш.) гумірава́ных (адуш.)
Т.	гумірава́ным	гумірава́най гумірава́наю	гумірава́ным	гумірава́нымі
М.	гумірава́ным	гумірава́най	гумірава́ным	гумірава́ных

Кароткая форма: гумірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумірава́ны	гумірава́ная	гумірава́нае	гумірава́ныя
Р.	гумірава́нага	гумірава́най гумірава́нае	гумірава́нага	гумірава́ных
Д.	гумірава́наму	гумірава́най	гумірава́наму	гумірава́ным
В.	гумірава́ны (неадуш.) гумірава́нага (адуш.)	гумірава́ную	гумірава́нае	гумірава́ныя (неадуш.) гумірава́ных (адуш.)
Т.	гумірава́ным	гумірава́най гумірава́наю	гумірава́ным	гумірава́нымі
М.	гумірава́ным	гумірава́най	гумірава́ным	гумірава́ных

Кароткая форма: гумірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гуміро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гумі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum