гумава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумава́ны |
гумава́ная |
гумава́нае |
гумава́ныя |
| Р. |
гумава́нага |
гумава́най гумава́нае |
гумава́нага |
гумава́ных |
| Д. |
гумава́наму |
гумава́най |
гумава́наму |
гумава́ным |
| В. |
гумава́ны (неадуш.) гумава́нага (адуш.) |
гумава́ную |
гумава́нае |
гумава́ныя (неадуш.) гумава́ных (адуш.) |
| Т. |
гумава́ным |
гумава́най гумава́наю |
гумава́ным |
гумава́нымі |
| М. |
гумава́ным |
гумава́най |
гумава́ным |
гумава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
гумава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
гуму́ецца |
гуму́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
гумава́ўся |
гумава́ліся |
| ж. |
гумава́лася |
| н. |
гумава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гумава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гуму́ю |
гуму́ем |
| 2-я ас. |
гуму́еш |
гуму́еце |
| 3-я ас. |
гуму́е |
гуму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гумава́ў |
гумава́лі |
| ж. |
гумава́ла |
| н. |
гумава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гуму́й |
гуму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гуму́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́мава-бі́тумны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́мава-бі́тумны |
гу́мава-бі́тумная |
гу́мава-бі́тумнае |
гу́мава-бі́тумныя |
| Р. |
гу́мава-бі́тумнага |
гу́мава-бі́тумнай гу́мава-бі́тумнае |
гу́мава-бі́тумнага |
гу́мава-бі́тумных |
| Д. |
гу́мава-бі́тумнаму |
гу́мава-бі́тумнай |
гу́мава-бі́тумнаму |
гу́мава-бі́тумным |
| В. |
гу́мава-бі́тумны (неадуш.) гу́мава-бі́тумнага (адуш.) |
гу́мава-бі́тумную |
гу́мава-бі́тумнае |
гу́мава-бі́тумныя (неадуш.) гу́мава-бі́тумных (адуш.) |
| Т. |
гу́мава-бі́тумным |
гу́мава-бі́тумнай гу́мава-бі́тумнаю |
гу́мава-бі́тумным |
гу́мава-бі́тумнымі |
| М. |
гу́мава-бі́тумным |
гу́мава-бі́тумнай |
гу́мава-бі́тумным |
гу́мава-бі́тумных |
Іншыя варыянты:
гу́мава-біту́мны.
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́мава-біту́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́мава-біту́мны |
гу́мава-біту́мная |
гу́мава-біту́мнае |
гу́мава-біту́мныя |
| Р. |
гу́мава-біту́мнага |
гу́мава-біту́мнай гу́мава-біту́мнае |
гу́мава-біту́мнага |
гу́мава-біту́мных |
| Д. |
гу́мава-біту́мнаму |
гу́мава-біту́мнай |
гу́мава-біту́мнаму |
гу́мава-біту́мным |
| В. |
гу́мава-біту́мны (неадуш.) гу́мава-біту́мнага (адуш.) |
гу́мава-біту́мную |
гу́мава-біту́мнае |
гу́мава-біту́мныя (неадуш.) гу́мава-біту́мных (адуш.) |
| Т. |
гу́мава-біту́мным |
гу́мава-біту́мнай гу́мава-біту́мнаю |
гу́мава-біту́мным |
гу́мава-біту́мнымі |
| М. |
гу́мава-біту́мным |
гу́мава-біту́мнай |
гу́мава-біту́мным |
гу́мава-біту́мных |
Іншыя варыянты:
гу́мава-бі́тумны.
Крыніцы:
piskunou2012.