Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

і́лькавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́лькавы і́лькавая і́лькавае і́лькавыя
Р. і́лькавага і́лькавай
і́лькавае
і́лькавага і́лькавых
Д. і́лькаваму і́лькавай і́лькаваму і́лькавым
В. і́лькавы (неадуш.)
і́лькавага (адуш.)
і́лькавую і́лькавае і́лькавыя (неадуш.)
і́лькавых (адуш.)
Т. і́лькавым і́лькавай
і́лькаваю
і́лькавым і́лькавымі
М. і́лькавым і́лькавай і́лькавым і́лькавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ільма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ільма́ і́льмы
ільмы́
Р. ільмы́ і́льмаў
Д. ільме́ і́льмам
В. ільму́ і́льмы
ільмы́
Т. ільмо́й
ільмо́ю
і́льмамі
М. ільме́ і́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ільмені́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ільмені́т
Р. ільмені́ту
Д. ільмені́ту
В. ільмені́т
Т. ільмені́там
М. ільмені́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

і́льменскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́льменскі і́льменская і́льменскае і́льменскія
Р. і́льменскага і́льменскай
і́льменскае
і́льменскага і́льменскіх
Д. і́льменскаму і́льменскай і́льменскаму і́льменскім
В. і́льменскі (неадуш.)
і́льменскага (адуш.)
і́льменскую і́льменскае і́льменскія (неадуш.)
і́льменскіх (адуш.)
Т. і́льменскім і́льменскай
і́льменскаю
і́льменскім і́льменскімі
М. і́льменскім і́льменскай і́льменскім і́льменскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ільме́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ільме́нскі ільме́нская ільме́нскае ільме́нскія
Р. ільме́нскага ільме́нскай
ільме́нскае
ільме́нскага ільме́нскіх
Д. ільме́нскаму ільме́нскай ільме́нскаму ільме́нскім
В. ільме́нскі (неадуш.)
ільме́нскага (адуш.)
ільме́нскую ільме́нскае ільме́нскія (неадуш.)
ільме́нскіх (адуш.)
Т. ільме́нскім ільме́нскай
ільме́нскаю
ільме́нскім ільме́нскімі
М. ільме́нскім ільме́нскай ільме́нскім ільме́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ільме́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ільме́нь ільмяні́
Р. ільмяня́ ільмянёў
Д. ільмяню́ ільмяня́м
В. ільме́нь ільмяні́
Т. ільмянём ільмяня́мі
М. ільмяні́ ільмяня́х

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Ільме́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ільме́нь
Р. Ільме́ня
Д. Ільме́ню
В. Ільме́нь
Т. Ільме́нем
М. Ільме́ні

Ільмо́вікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ільмо́вікі
Р. Ільмо́вікаў
Д. Ільмо́вікам
В. Ільмо́вікі
Т. Ільмо́вікамі
М. Ільмо́віках

ільмо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ільмо́вы ільмо́вая ільмо́вае ільмо́выя
Р. ільмо́вага ільмо́вай
ільмо́вае
ільмо́вага ільмо́вых
Д. ільмо́ваму ільмо́вай ільмо́ваму ільмо́вым
В. ільмо́вы (неадуш.)
ільмо́вага (адуш.)
ільмо́вую ільмо́вае ільмо́выя (неадуш.)
ільмо́вых (адуш.)
Т. ільмо́вым ільмо́вай
ільмо́ваю
ільмо́вым ільмо́вымі
М. ільмо́вым ільмо́вай ільмо́вым ільмо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ільмо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ільмо́выя
Р. ільмо́вых
Д. ільмо́вым
В. ільмо́выя
Т. ільмо́вымі
М. ільмо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.