ільме́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ільме́нь | ільмяні́ | |
| ільмяня́ | ільмянёў | |
| ільмяню́ | ільмяня́м | |
| ільме́нь | ільмяні́ | |
| ільмянём | ільмяня́мі | |
| ільмяні́ | ільмяня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)