фарфейтава́ць
‘правесці (праводзіць) крэдытную аперацыю (фарфейтаваць што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фарфейту́ю |
фарфейту́ем |
| 2-я ас. |
фарфейту́еш |
фарфейту́еце |
| 3-я ас. |
фарфейту́е |
фарфейту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
фарфейтава́ў |
фарфейтава́лі |
| ж. |
фарфейтава́ла |
| н. |
фарфейтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
фарфейту́й |
фарфейту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
фарфейтава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
фарфе́йтынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фарфе́йтынг |
| Р. |
фарфе́йтынгу |
| Д. |
фарфе́йтынгу |
| В. |
фарфе́йтынг |
| Т. |
фарфе́йтынгам |
| М. |
фарфе́йтынгу |
Крыніцы:
piskunou2012.
фарфо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фарфо́р |
| Р. |
фарфо́ру |
| Д. |
фарфо́ру |
| В. |
фарфо́р |
| Т. |
фарфо́рам |
| М. |
фарфо́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фарфо́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фарфо́равы |
фарфо́равая |
фарфо́равае |
фарфо́равыя |
| Р. |
фарфо́равага |
фарфо́равай фарфо́равае |
фарфо́равага |
фарфо́равых |
| Д. |
фарфо́раваму |
фарфо́равай |
фарфо́раваму |
фарфо́равым |
| В. |
фарфо́равы (неадуш.) фарфо́равага (адуш.) |
фарфо́равую |
фарфо́равае |
фарфо́равыя (неадуш.) фарфо́равых (адуш.) |
| Т. |
фарфо́равым |
фарфо́равай фарфо́раваю |
фарфо́равым |
фарфо́равымі |
| М. |
фарфо́равым |
фарфо́равай |
фарфо́равым |
фарфо́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фарфо́ра-фая́нсавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фарфо́ра-фая́нсавы |
фарфо́ра-фая́нсавая |
фарфо́ра-фая́нсавае |
фарфо́ра-фая́нсавыя |
| Р. |
фарфо́ра-фая́нсавага |
фарфо́ра-фая́нсавай фарфо́ра-фая́нсавае |
фарфо́ра-фая́нсавага |
фарфо́ра-фая́нсавых |
| Д. |
фарфо́ра-фая́нсаваму |
фарфо́ра-фая́нсавай |
фарфо́ра-фая́нсаваму |
фарфо́ра-фая́нсавым |
| В. |
фарфо́ра-фая́нсавы (неадуш.) фарфо́ра-фая́нсавага (адуш.) |
фарфо́ра-фая́нсавую |
фарфо́ра-фая́нсавае |
фарфо́ра-фая́нсавыя (неадуш.) фарфо́ра-фая́нсавых (адуш.) |
| Т. |
фарфо́ра-фая́нсавым |
фарфо́ра-фая́нсавай фарфо́ра-фая́нсаваю |
фарфо́ра-фая́нсавым |
фарфо́ра-фая́нсавымі |
| М. |
фарфо́ра-фая́нсавым |
фарфо́ра-фая́нсавай |
фарфо́ра-фая́нсавым |
фарфо́ра-фая́нсавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
фархэ́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фархэ́нд |
фархэ́нды |
| Р. |
фархэ́нду |
фархэ́ндаў |
| Д. |
фархэ́нду |
фархэ́ндам |
| В. |
фархэ́нд |
фархэ́нды |
| Т. |
фархэ́ндам |
фархэ́ндамі |
| М. |
фархэ́ндзе |
фархэ́ндах |
Крыніцы:
piskunou2012.
фарці́ць
‘шанцаваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
фарці́ць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
фарці́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
фарцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фарцо́ўка |
| Р. |
фарцо́ўкі |
| Д. |
фарцо́ўцы |
| В. |
фарцо́ўку |
| Т. |
фарцо́ўкай фарцо́ўкаю |
| М. |
фарцо́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.