Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыгля́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгля́днік прыгля́днікі
Р. прыгля́дніка прыгля́днікаў
Д. прыгля́дніку прыгля́днікам
В. прыгля́дніка прыгля́днікаў
Т. прыгля́днікам прыгля́днікамі
М. прыгля́дніку прыгля́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

прыгля́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыгля́дніца прыгля́дніцы
Р. прыгля́дніцы прыгля́дніц
Д. прыгля́дніцы прыгля́дніцам
В. прыгля́дніцу прыгля́дніц
Т. прыгля́дніцай
прыгля́дніцаю
прыгля́дніцамі
М. прыгля́дніцы прыгля́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.

прыгля́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгля́дны прыгля́дная прыгля́днае прыгля́дныя
Р. прыгля́днага прыгля́днай
прыгля́днае
прыгля́днага прыгля́дных
Д. прыгля́днаму прыгля́днай прыгля́днаму прыгля́дным
В. прыгля́дны (неадуш.)
прыгля́днага (адуш.)
прыгля́дную прыгля́днае прыгля́дныя (неадуш.)
прыгля́дных (адуш.)
Т. прыгля́дным прыгля́днай
прыгля́днаю
прыгля́дным прыгля́днымі
М. прыгля́дным прыгля́днай прыгля́дным прыгля́дных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгля́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыгля́дчык прыгля́дчыкі
Р. прыгля́дчыка прыгля́дчыкаў
Д. прыгля́дчыку прыгля́дчыкам
В. прыгля́дчыка прыгля́дчыкаў
Т. прыгля́дчыкам прыгля́дчыкамі
М. прыгля́дчыку прыгля́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

прыгляну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгляну́ся прыглянё́мся
2-я ас. прыгляне́шся прыгленяце́ся
3-я ас. прыгляне́цца прыгляну́цца
Прошлы час
м. прыгляну́ўся прыгляну́ліся
ж. прыгляну́лася
н. прыгляну́лася
Загадны лад
2-я ас. прыгляні́ся прыгляні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгляну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыгнаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыгнаю́ прыгно́ім
2-я ас. прыгно́іш прыгно́іце
3-я ас. прыгно́іць прыгно́яць
Прошлы час
м. прыгнаі́ў прыгнаі́лі
ж. прыгнаі́ла
н. прыгнаі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгнаі́ прыгнаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыгнаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыгна́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыгна́насць
Р. прыгна́насці
Д. прыгна́насці
В. прыгна́насць
Т. прыгна́насцю
М. прыгна́насці

Крыніцы: piskunou2012.

прыгна́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгна́ны прыгна́ная прыгна́нае прыгна́ныя
Р. прыгна́нага прыгна́най
прыгна́нае
прыгна́нага прыгна́ных
Д. прыгна́наму прыгна́най прыгна́наму прыгна́ным
В. прыгна́ны (неадуш.)
прыгна́нага (адуш.)
прыгна́ную прыгна́нае прыгна́ныя (неадуш.)
прыгна́ных (адуш.)
Т. прыгна́ным прыгна́най
прыгна́наю
прыгна́ным прыгна́нымі
М. прыгна́ным прыгна́най прыгна́ным прыгна́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прыгна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгна́ны прыгна́ная прыгна́нае прыгна́ныя
Р. прыгна́нага прыгна́най
прыгна́нае
прыгна́нага прыгна́ных
Д. прыгна́наму прыгна́най прыгна́наму прыгна́ным
В. прыгна́ны (неадуш.)
прыгна́нага (адуш.)
прыгна́ную прыгна́нае прыгна́ныя (неадуш.)
прыгна́ных (адуш.)
Т. прыгна́ным прыгна́най
прыгна́наю
прыгна́ным прыгна́нымі
М. прыгна́ным прыгна́най прыгна́ным прыгна́ных

Кароткая форма: прыгна́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыгна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыго́ніцца прыго́няцца
Прошлы час
м. прыгна́ўся прыгна́ліся
ж. прыгна́лася
н. прыгна́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.