Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кру́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

крукава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крукава́ты	крукава́тая	крукава́тае	крукава́тыя
Р.	крукава́тага	крукава́тай крукава́тае	крукава́тага	крукава́тых
Д.	крукава́таму	крукава́тай	крукава́таму	крукава́тым
В.	крукава́ты (неадуш.) крукава́тага (адуш.)	крукава́тую	крукава́тае	крукава́тыя (неадуш.) крукава́тых (адуш.)
Т.	крукава́тым	крукава́тай крукава́таю	крукава́тым	крукава́тымі
М.	крукава́тым	крукава́тай	крукава́тым	крукава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

кру́кавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кру́кавіцкі	кру́кавіцкая	кру́кавіцкае	кру́кавіцкія
Р.	кру́кавіцкага	кру́кавіцкай кру́кавіцкае	кру́кавіцкага	кру́кавіцкіх
Д.	кру́кавіцкаму	кру́кавіцкай	кру́кавіцкаму	кру́кавіцкім
В.	кру́кавіцкі (неадуш.) кру́кавіцкага (адуш.)	кру́кавіцкую	кру́кавіцкае	кру́кавіцкія (неадуш.) кру́кавіцкіх (адуш.)
Т.	кру́кавіцкім	кру́кавіцкай кру́кавіцкаю	кру́кавіцкім	кру́кавіцкімі
М.	кру́кавіцкім	кру́кавіцкай	кру́кавіцкім	кру́кавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Кру́кавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

крукавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крукавы́	крукава́я	крукаво́е	крукавы́я
Р.	крукаво́га	крукаво́й крукаво́е	крукаво́га	крукавы́х
Д.	крукаво́му	крукаво́й	крукаво́му	крукавы́м
В.	крукавы́ (неадуш.) крукаво́га (адуш.)	крукаву́ю	крукаво́е	крукавы́я (неадуш.) крукавы́х (адуш.)
Т.	крукавы́м	крукаво́й крукаво́ю	крукавы́м	крукавы́мі
М.	крукавы́м	крукаво́й	крукавы́м	крукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

кру́кам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
кру́кам	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

крука́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крука́сты	крука́стая	крука́стае	крука́стыя
Р.	крука́стага	крука́стай крука́стае	крука́стага	крука́стых
Д.	крука́стаму	крука́стай	крука́стаму	крука́стым
В.	крука́сты (неадуш.) крука́стага (адуш.)	крука́стую	крука́стае	крука́стыя (неадуш.) крука́стых (адуш.)
Т.	крука́стым	крука́стай крука́стаю	крука́стым	крука́стымі
М.	крука́стым	крука́стай	крука́стым	крука́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Кру́каўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Круко́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum