сербалужыча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сербалужыча́нка |
сербалужыча́нкі |
Р. |
сербалужыча́нкі |
сербалужыча́нак |
Д. |
сербалужыча́нцы |
сербалужыча́нкам |
В. |
сербалужыча́нку |
сербалужыча́нак |
Т. |
сербалужыча́нкай сербалужыча́нкаю |
сербалужыча́нкамі |
М. |
сербалужыча́нцы |
сербалужыча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
сербану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сербану́ |
сербанё́м |
2-я ас. |
сербане́ш |
сербаняце́ |
3-я ас. |
сербане́ |
сербану́ць |
Прошлы час |
м. |
сербану́ў |
сербану́лі |
ж. |
сербану́ла |
н. |
сербану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сербані́ |
сербані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сербану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сербахарва́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сербахарва́цкі |
сербахарва́цкая |
сербахарва́цкае |
сербахарва́цкія |
Р. |
сербахарва́цкага |
сербахарва́цкай сербахарва́цкае |
сербахарва́цкага |
сербахарва́цкіх |
Д. |
сербахарва́цкаму |
сербахарва́цкай |
сербахарва́цкаму |
сербахарва́цкім |
В. |
сербахарва́цкі (неадуш.) сербахарва́цкага (адуш.) |
сербахарва́цкую |
сербахарва́цкае |
сербахарва́цкія (неадуш.) сербахарва́цкіх (адуш.) |
Т. |
сербахарва́цкім |
сербахарва́цкай сербахарва́цкаю |
сербахарва́цкім |
сербахарва́цкімі |
М. |
сербахарва́цкім |
сербахарва́цкай |
сербахарва́цкім |
сербахарва́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Се́рбіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Се́рбіна |
Р. |
Се́рбіна |
Д. |
Се́рбіну |
В. |
Се́рбіна |
Т. |
Се́рбінам |
М. |
Се́рбіне |
Сербіні́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сербіні́шкі |
Р. |
Сербіні́шак Сербіні́шкаў |
Д. |
Сербіні́шкам |
В. |
Сербіні́шкі |
Т. |
Сербіні́шкамі |
М. |
Сербіні́шках |
Се́рбія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Се́рбія |
Р. |
Се́рбіі |
Д. |
Се́рбіі |
В. |
Се́рбію |
Т. |
Се́рбіяй Се́рбіяю |
М. |
Се́рбіі |
сербія́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сербія́нін |
сербія́не |
Р. |
сербія́ніна |
сербія́н |
Д. |
сербія́ніну |
сербія́нам |
В. |
сербія́ніна |
сербія́н |
Т. |
сербія́нінам |
сербія́намі |
М. |
сербія́ніне |
сербія́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сербія́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сербія́нка |
сербія́нкі |
Р. |
сербія́нкі |
сербія́нак |
Д. |
сербія́нцы |
сербія́нкам |
В. |
сербія́нку |
сербія́нак |
Т. |
сербія́нкай сербія́нкаю |
сербія́нкамі |
М. |
сербія́нцы |
сербія́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
се́рбка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
се́рбка |
се́рбкі |
Р. |
се́рбкі |
се́рбак |
Д. |
се́рбцы |
се́рбкам |
В. |
се́рбку |
се́рбак |
Т. |
се́рбкай се́рбкаю |
се́рбкамі |
М. |
се́рбцы |
се́рбках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.