новапабудо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
новапабудо́ваны |
новапабудо́ваная |
новапабудо́ванае |
новапабудо́ваныя |
Р. |
новапабудо́ванага |
новапабудо́ванай |
новапабудо́ванага |
новапабудо́ваных |
Д. |
новапабудо́ванаму |
новапабудо́ванай |
новапабудо́ванаму |
новапабудо́ваным |
В. |
новапабудо́ваны |
новапабудо́ваную |
новапабудо́ванае |
новапабудо́ваныя |
Т. |
новапабудо́ваным |
новапабудо́ванай новапабудо́ванаю |
новапабудо́ваным |
новапабудо́ванымі |
М. |
новапабудо́ваным |
новапабудо́ванай |
новапабудо́ваным |
новапабудо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
новапалача́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
новапалача́нка |
новапалача́нкі |
Р. |
новапалача́нкі |
новапалача́нак |
Д. |
новапалача́нцы |
новапалача́нкам |
В. |
новапалача́нку |
новапалача́нак |
Т. |
новапалача́нкай новапалача́нкаю |
новапалача́нкамі |
М. |
новапалача́нцы |
новапалача́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Новапале́скі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Новапале́скі |
Р. |
Новапале́скага |
Д. |
Новапале́скаму |
В. |
Новапале́скі |
Т. |
Новапале́скім |
М. |
Новапале́скім |
новапасе́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
новапасе́льнік |
новапасе́льнікі |
Р. |
новапасе́льніка |
новапасе́льнікаў |
Д. |
новапасе́льніку |
новапасе́льнікам |
В. |
новапасе́льніка |
новапасе́льнікаў |
Т. |
новапасе́льнікам |
новапасе́льнікамі |
М. |
новапасе́льніку |
новапасе́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.