ліхта́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ліхта́ршчык |
ліхта́ршчыкі |
Р. |
ліхта́ршчыка |
ліхта́ршчыкаў |
Д. |
ліхта́ршчыку |
ліхта́ршчыкам |
В. |
ліхта́ршчыка |
ліхта́ршчыкаў |
Т. |
ліхта́ршчыкам |
ліхта́ршчыкамі |
М. |
ліхта́ршчыку |
ліхта́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліхта́ршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ліхта́ршчыца |
ліхта́ршчыцы |
Р. |
ліхта́ршчыцы |
ліхта́ршчыц |
Д. |
ліхта́ршчыцы |
ліхта́ршчыцам |
В. |
ліхта́ршчыцу |
ліхта́ршчыц |
Т. |
ліхта́ршчыцай ліхта́ршчыцаю |
ліхта́ршчыцамі |
М. |
ліхта́ршчыцы |
ліхта́ршчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ліхта́рык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ліхта́рык |
ліхта́рыкі |
Р. |
ліхта́рыка |
ліхта́рыкаў |
Д. |
ліхта́рыку |
ліхта́рыкам |
В. |
ліхта́рык |
ліхта́рыкі |
Т. |
ліхта́рыкам |
ліхта́рыкамі |
М. |
ліхта́рыку |
ліхта́рыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ліхто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ліхто́ваны |
ліхто́ваная |
ліхто́ванае |
ліхто́ваныя |
Р. |
ліхто́ванага |
ліхто́ванай ліхто́ванае |
ліхто́ванага |
ліхто́ваных |
Д. |
ліхто́ванаму |
ліхто́ванай |
ліхто́ванаму |
ліхто́ваным |
В. |
ліхто́ваны (неадуш.) ліхто́ванага (адуш.) |
ліхто́ваную |
ліхто́ванае |
ліхто́ваныя (неадуш.) ліхто́ваных (адуш.) |
Т. |
ліхто́ваным |
ліхто́ванай ліхто́ванаю |
ліхто́ваным |
ліхто́ванымі |
М. |
ліхто́ваным |
ліхто́ванай |
ліхто́ваным |
ліхто́ваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ліхту́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ліхту́га |
ліхту́гі |
Р. |
ліхту́гі |
ліхту́г |
Д. |
ліхту́зе |
ліхту́гам |
В. |
ліхту́гу |
ліхту́гі |
Т. |
ліхту́гай ліхту́гаю |
ліхту́гамі |
М. |
ліхту́зе |
ліхту́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ліхтэнштэ́йн
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ліхтэнштэ́йн |
Р. |
Ліхтэнштэ́йна |
Д. |
Ліхтэнштэ́йну |
В. |
Ліхтэнштэ́йна |
Т. |
Ліхтэнштэ́йнам |
М. |
Ліхтэнштэ́йне |
Ліхтэнштэ́йн
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ліхтэнштэ́йн |
Р. |
Ліхтэнштэ́йна |
Д. |
Ліхтэнштэ́йну |
В. |
Ліхтэнштэ́йн |
Т. |
Ліхтэнштэ́йнам |
М. |
Ліхтэнштэ́йне |
лі́хтэрны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лі́хтэрны |
лі́хтэрная |
лі́хтэрнае |
лі́хтэрныя |
Р. |
лі́хтэрнага |
лі́хтэрнай лі́хтэрнае |
лі́хтэрнага |
лі́хтэрных |
Д. |
лі́хтэрнаму |
лі́хтэрнай |
лі́хтэрнаму |
лі́хтэрным |
В. |
лі́хтэрны |
лі́хтэрную |
лі́хтэрнае |
лі́хтэрныя |
Т. |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнай лі́хтэрнаю |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнымі |
М. |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнай |
лі́хтэрным |
лі́хтэрных |
Іншыя варыянты:
лі́хтарны.
Крыніцы:
tsblm1996.