ліхту́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ліхту́га | ліхту́гі | |
| ліхту́гі | ліхту́г | |
| ліхту́зе | ліхту́гам | |
| ліхту́гу | ліхту́гі | |
| ліхту́гай ліхту́гаю |
ліхту́гамі | |
| ліхту́зе | ліхту́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)