крэ́йсерскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крэ́йсерскі |
крэ́йсерская |
крэ́йсерскае |
крэ́йсерскія |
Р. |
крэ́йсерскага |
крэ́йсерскай крэ́йсерскае |
крэ́йсерскага |
крэ́йсерскіх |
Д. |
крэ́йсерскаму |
крэ́йсерскай |
крэ́йсерскаму |
крэ́йсерскім |
В. |
крэ́йсерскі (неадуш.) крэ́йсерскага (адуш.) |
крэ́йсерскую |
крэ́йсерскае |
крэ́йсерскія (неадуш.) крэ́йсерскіх (адуш.) |
Т. |
крэ́йсерскім |
крэ́йсерскай крэ́йсерскаю |
крэ́йсерскім |
крэ́йсерскімі |
М. |
крэ́йсерскім |
крэ́йсерскай |
крэ́йсерскім |
крэ́йсерскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крэ́йсерства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
крэ́йсерства |
Р. |
крэ́йсерства |
Д. |
крэ́йсерству |
В. |
крэ́йсерства |
Т. |
крэ́йсерствам |
М. |
крэ́йсерстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крэйсі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
крэйсі́раванне |
Р. |
крэйсі́равання |
Д. |
крэйсі́раванню |
В. |
крэйсі́раванне |
Т. |
крэйсі́раваннем |
М. |
крэйсі́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
крэйсі́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
крэйсі́рую |
крэйсі́руем |
2-я ас. |
крэйсі́руеш |
крэйсі́руеце |
3-я ас. |
крэйсі́руе |
крэйсі́руюць |
Прошлы час |
м. |
крэйсі́раваў |
крэйсі́равалі |
ж. |
крэйсі́равала |
н. |
крэйсі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
крэйсі́руй |
крэйсі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
крэйсі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крэйсіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
крэйсіро́ўка |
Р. |
крэйсіро́ўкі |
Д. |
крэйсіро́ўцы |
В. |
крэйсіро́ўку |
Т. |
крэйсіро́ўкай крэйсіро́ўкаю |
М. |
крэйсіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
крэ́йцар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крэ́йцар |
крэ́йцары |
Р. |
крэ́йцара |
крэ́йцараў |
Д. |
крэ́йцару |
крэ́йцарам |
В. |
крэ́йцар |
крэ́йцары |
Т. |
крэ́йцарам |
крэ́йцарамі |
М. |
крэ́йцары |
крэ́йцарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
крэ́йцкапф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крэ́йцкапф |
крэ́йцкапфы |
Р. |
крэ́йцкапфа |
крэ́йцкапфаў |
Д. |
крэ́йцкапфу |
крэ́йцкапфам |
В. |
крэ́йцкапф |
крэ́йцкапфы |
Т. |
крэ́йцкапфам |
крэ́йцкапфамі |
М. |
крэ́йцкапфе |
крэ́йцкапфах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
крэйцко́пф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крэйцко́пф |
крэйцко́пфы |
Р. |
крэйцко́пфа |
крэйцко́пфаў |
Д. |
крэйцко́пфу |
крэйцко́пфам |
В. |
крэйцко́пф |
крэйцко́пфы |
Т. |
крэйцко́пфам |
крэйцко́пфамі |
М. |
крэйцко́пфе |
крэйцко́пфах |
Крыніцы:
piskunou2012.