круглаязы́чныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
круглаязы́чныя |
Р. |
круглаязы́чных |
Д. |
круглаязы́чным |
В. |
круглаязы́чных |
Т. |
круглаязы́чнымі |
М. |
круглаязы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кругле́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кругле́йшы |
кругле́йшая |
кругле́йшае |
кругле́йшыя |
Р. |
кругле́йшага |
кругле́йшай кругле́йшае |
кругле́йшага |
кругле́йшых |
Д. |
кругле́йшаму |
кругле́йшай |
кругле́йшаму |
кругле́йшым |
В. |
кругле́йшы (неадуш.) кругле́йшага (адуш.) |
кругле́йшую |
кругле́йшае |
кругле́йшыя (неадуш.) кругле́йшых (адуш.) |
Т. |
кругле́йшым |
кругле́йшай кругле́йшаю |
кругле́йшым |
кругле́йшымі |
М. |
кругле́йшым |
кругле́йшай |
кругле́йшым |
кругле́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кругле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кругле́нне |
Р. |
кругле́ння |
Д. |
кругле́нню |
В. |
кругле́нне |
Т. |
кругле́ннем |
М. |
кругле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кру́гленькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кру́гленькі |
кру́гленькая |
кру́гленькае |
кру́гленькія |
Р. |
кру́гленькага |
кру́гленькай кру́гленькае |
кру́гленькага |
кру́гленькіх |
Д. |
кру́гленькаму |
кру́гленькай |
кру́гленькаму |
кру́гленькім |
В. |
кру́гленькі (неадуш.) кру́гленькага (адуш.) |
кру́гленькую |
кру́гленькае |
кру́гленькія (неадуш.) кру́гленькіх (адуш.) |
Т. |
кру́гленькім |
кру́гленькай кру́гленькаю |
кру́гленькім |
кру́гленькімі |
М. |
кру́гленькім |
кру́гленькай |
кру́гленькім |
кру́гленькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кругле́ц
‘бервяно’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кругле́ц |
кругляцы́ |
Р. |
кругляца́ |
кругляцо́ў |
Д. |
кругляцу́ |
кругляца́м |
В. |
кругле́ц |
кругляцы́ |
Т. |
кругляцо́м |
кругляца́мі |
М. |
кругляцы́ |
кругляца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кругле́ц
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кругле́ц |
Р. |
кругляцу́ |
Д. |
кругляцу́ |
В. |
кругле́ц |
Т. |
кругляцо́м |
М. |
кругляцы́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
кругле́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кругле́ю |
кругле́ем |
2-я ас. |
кругле́еш |
кругле́еце |
3-я ас. |
кругле́е |
кругле́юць |
Прошлы час |
м. |
кругле́ў |
кругле́лі |
ж. |
кругле́ла |
н. |
кругле́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кругле́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Кру́глікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кру́глікі |
Р. |
Кру́глікаў |
Д. |
Кру́глікам |
В. |
Кру́глікі |
Т. |
Кру́глікамі |
М. |
Кру́гліках |
круглі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
круглі́на |
круглі́ны |
Р. |
круглі́ны |
круглі́н |
Д. |
круглі́не |
круглі́нам |
В. |
круглі́ну |
круглі́ны |
Т. |
круглі́най круглі́наю |
круглі́намі |
М. |
круглі́не |
круглі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.