Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
бвгджзйклмнрстўхцч

Жарнасе́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жарнасе́кі
Р. Жарнасе́к
Жарнасе́каў
Д. Жарнасе́кам
В. Жарнасе́кі
Т. Жарнасе́камі
М. Жарнасе́ках

Жа́рнеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Жа́рнеўка
Р. Жа́рнеўкі
Д. Жа́рнеўцы
В. Жа́рнеўку
Т. Жа́рнеўкай
Жа́рнеўкаю
М. Жа́рнеўцы

жарно́вец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. жарно́вец
Р. жарно́ўцу
Д. жарно́ўцу
В. жарно́вец
Т. жарно́ўцам
М. жарно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

жа́рнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. жа́рнуся жа́рнемся
2-я ас. жа́рнешся жа́рнецеся
3-я ас. жа́рнецца жа́рнуцца
Прошлы час
м. жа́рнуўся жа́рнуліся
ж. жа́рнулася
н. жа́рнулася
Загадны лад
2-я ас. жа́рніся жа́рніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час жа́рнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

жа́рнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. жа́рну жа́рнем
2-я ас. жа́рнеш жа́рнеце
3-я ас. жа́рне жа́рнуць
Прошлы час
м. жа́рнуў жа́рнулі
ж. жа́рнула
н. жа́рнула
Загадны лад
2-я ас. жа́рні жа́рніце
Дзеепрыслоўе
прош. час жа́рнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Жарнэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жарнэ́лі
Р. Жарнэ́ль
Жарнэ́ляў
Д. Жарнэ́лям
В. Жарнэ́лі
Т. Жарнэ́лямі
М. Жарнэ́лях

жаро́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жаро́бка жаро́бкі
Р. жаро́бкі жаро́бак
Д. жаро́бцы жаро́бкам
В. жаро́бку жаро́бак
Т. жаро́бкай
жаро́бкаю		 жаро́бкамі
М. жаро́бцы жаро́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жаро́венны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаро́венны жаро́венная жаро́веннае жаро́венныя
Р. жаро́веннага жаро́веннай
жаро́веннае		 жаро́веннага жаро́венных
Д. жаро́веннаму жаро́веннай жаро́веннаму жаро́венным
В. жаро́венны
жаро́веннага		 жаро́венную жаро́веннае жаро́венныя
жаро́венных
Т. жаро́венным жаро́веннай
жаро́веннаю		 жаро́венным жаро́веннымі
М. жаро́венным жаро́веннай жаро́венным жаро́венных

Крыніцы: tsblm1996.

жаро́н

‘жорнавы камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жаро́н жаро́ны
Р. жарна́
жаро́на		 жаро́наў
Д. жарну́
жаро́ну		 жаро́нам
В. жаро́н жаро́ны
Т. жарно́м
жаро́нам		 жаро́намі
М. жарне́
жаро́не		 жаро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жаро́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаро́навы жаро́навая жаро́навае жаро́навыя
Р. жаро́навага жаро́навай
жаро́навае		 жаро́навага жаро́навых
Д. жаро́наваму жаро́навай жаро́наваму жаро́навым
В. жаро́навы
жаро́навага		 жаро́навую жаро́навае жаро́навыя
жаро́навых
Т. жаро́навым жаро́навай
жаро́наваю		 жаро́навым жаро́навымі
М. жаро́навым жаро́навай жаро́навым жаро́навых

Крыніцы: tsblm1996.