Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
ажноруыэ-

брукаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брукаўшчы́к брукаўшчыкі́
Р. брукаўшчыка́ брукаўшчыко́ў
Д. брукаўшчыку́ брукаўшчыка́м
В. брукаўшчыка́ брукаўшчыко́ў
Т. брукаўшчыко́м брукаўшчыка́мі
М. брукаўшчыку́ брукаўшчыка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

бруклінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бруклінскі бруклінская бруклінскае бруклінскія
Р. бруклінскага бруклінскай
бруклінскае		 бруклінскага бруклінскіх
Д. бруклінскаму бруклінскай бруклінскаму бруклінскім
В. бруклінскі
бруклінскага		 бруклінскую бруклінскае бруклінскія
Т. бруклінскім бруклінскай
бруклінскаю		 бруклінскім бруклінскімі
М. бруклінскім бруклінскай бруклінскім бруклінскіх

бруко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бруко́ўка бруко́ўкі
Р. бруко́ўкі бруко́вак
Д. бруко́ўцы бруко́ўкам
В. бруко́ўку бруко́ўкі
Т. бруко́ўкай
бруко́ўкаю		 бруко́ўкамі
М. бруко́ўцы бруко́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

бру́лець

‘мачыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бру́лею бру́леем
2-я ас. бру́лееш бру́лееце
3-я ас. бру́лее бру́леюць
Прошлы час
м. бру́леў бру́лелі
ж. бру́лела
н. бру́лела
Загадны лад
2-я ас. бру́лей бру́лейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бру́леючы

Крыніцы: piskunou2012.

брульё́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брульё́н брульё́ны
Р. брульё́на брульё́наў
Д. брульё́ну брульё́нам
В. брульё́н брульё́ны
Т. брульё́нам брульё́намі
М. брульё́не брульё́нах

Крыніцы: piskunou2012.

бру́лька

‘палачка, якая ўжываецца замест гузіка; сасулька’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бру́лька бру́лькі
Р. бру́лькі бру́лек
Д. бру́льцы бру́лькам
В. бру́льку бру́лькі
Т. бру́лькай
бру́лькаю		 бру́лькамі
М. бру́льцы бру́льках

Крыніцы: piskunou2012.

бру́мер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бру́мер
Р. бру́мера
Д. бру́меру
В. бру́мер
Т. бру́мерам
М. бру́меры

Іншыя варыянты: бруме́р.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

бруме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бруме́р
Р. бруме́ра
Д. бруме́ру
В. бруме́р
Т. бруме́рам
М. бруме́ры

Іншыя варыянты: бру́мер.

Крыніцы: krapivabr2012.

бруме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бруме́р
Р. бруме́ра
Д. бруме́ру
В. бруме́р
Т. бруме́рам
М. бруме́ры

Крыніцы: piskunou2012.

бруна́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бруна́тны бруна́тная бруна́тнае бруна́тныя
Р. бруна́тнага бруна́тнай
бруна́тнае		 бруна́тнага бруна́тных
Д. бруна́тнаму бруна́тнай бруна́тнаму бруна́тным
В. бруна́тны (неадуш.)
бруна́тнага (адуш.)		 бруна́тную бруна́тнае бруна́тныя (неадуш.)
бруна́тных (адуш.)
Т. бруна́тным бруна́тнай
бруна́тнаю		 бруна́тным бруна́тнымі
М. бруна́тным бруна́тнай бруна́тным бруна́тных

Крыніцы: piskunou2012.