брукаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| брукаўшчы́к | брукаўшчыкі́ | |
| брукаўшчыка́ | брукаўшчыко́ў | |
| брукаўшчыку́ | брукаўшчыка́м | |
| брукаўшчыка́ | брукаўшчыко́ў | |
| брукаўшчыко́м | брукаўшчыка́мі | |
| брукаўшчыку́ | брукаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)