мо́жа
прэдыкатыў
Крыніцы:
мо́жа
прэдыкатыў
Крыніцы:
мо́жна
часціца
Крыніцы:
мо́жна
прыслоўе
| мо́жна | - | - |
Крыніцы:
мо́жна
прэдыкатыў
Крыніцы:
мо́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| мо́жнасць | мо́жнасці | |
| мо́жнасці | мо́жнасцяў мо́жнасцей |
|
| мо́жнасці | мо́жнасцям | |
| мо́жнасць | мо́жнасці | |
| мо́жнасцю | мо́жнасцямі | |
| мо́жнасці | мо́жнасцях |
Крыніцы:
мо́жны
прыметнік, якасны
| мо́жны | мо́жная | мо́жнае | мо́жныя | |
| мо́жнага | мо́жнай мо́жнае |
мо́жнага | мо́жных | |
| мо́жнаму | мо́жнай | мо́жнаму | мо́жным | |
| мо́жны ( мо́жнага ( |
мо́жную | мо́жнае | мо́жныя ( мо́жных ( |
|
| мо́жным | мо́жнай мо́жнаю |
мо́жным | мо́жнымі | |
| мо́жным | мо́жнай | мо́жным | мо́жных | |
Крыніцы:
мо́зг
‘кіруючы цэнтр чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | |
| мо́зга | |
| мо́згу | |
| мо́зг | |
| мо́згам | |
| мо́згу |
Крыніцы:
мо́зг
‘розум; нервовая тканка ў поласці касцей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | |
| мо́згу | |
| мо́згу | |
| мо́зг | |
| мо́згам | |
| мо́згу |
Крыніцы:
мо́зг
‘цэнтральны аддзел нервовай сістэмы; орган мыслення ў чалавека’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | мазгі́ | |
| мо́зга | мазго́ў | |
| мо́згу | мазга́м | |
| мо́зг | мазгі́ | |
| мо́згам | мазга́мі | |
| мо́згу | мазга́х |
Крыніцы:
мо́згавы
прыметнік, адносны
| мо́згавы | мо́згавая | мо́згавае | мо́згавыя | |
| мо́згавага | мо́згавай мо́згавае |
мо́згавага | мо́згавых | |
| мо́згаваму | мо́згавай | мо́згаваму | мо́згавым | |
| мо́згавы ( мо́згавага ( |
мо́згавую | мо́згавае | мо́згавыя ( мо́згавых ( |
|
| мо́згавым | мо́згавай мо́згаваю |
мо́згавым | мо́згавымі | |
| мо́згавым | мо́згавай | мо́згавым | мо́згавых | |
Крыніцы: