гугу́каць
‘паўтараць "гу-гу"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гугу́каю |
гугу́каем |
| 2-я ас. |
гугу́каеш |
гугу́каеце |
| 3-я ас. |
гугу́кае |
гугу́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
гугу́каў |
гугу́калі |
| ж. |
гугу́кала |
| н. |
гугу́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гугу́кай |
гугу́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гугу́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́кнуць
‘аднакратны дзеяслоў да гугукаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гугу́кну |
гугу́кнем |
| 2-я ас. |
гугу́кнеш |
гугу́кнеце |
| 3-я ас. |
гугу́кне |
гугу́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
гугу́кнуў |
гугу́кнулі |
| ж. |
гугу́кнула |
| н. |
гугу́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гугу́кні |
гугу́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гугу́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гугу́хканне |
| Р. |
гугу́хкання |
| Д. |
гугу́хканню |
| В. |
гугу́хканне |
| Т. |
гугу́хканнем |
| М. |
гугу́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гугу́хкаць
‘паўтараць "гу-гу"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гугу́хкаю |
гугу́хкаем |
| 2-я ас. |
гугу́хкаеш |
гугу́хкаеце |
| 3-я ас. |
гугу́хкае |
гугу́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
гугу́хкаў |
гугу́хкалі |
| ж. |
гугу́хкала |
| н. |
гугу́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гугу́хкай |
гугу́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гугу́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гу́д |
| Р. |
гу́ду |
| Д. |
гу́ду |
| В. |
гу́д |
| Т. |
гу́дам |
| М. |
гу́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́да |
гу́ды |
| Р. |
гу́ды |
гу́д |
| Д. |
гу́дзе |
гу́дам |
| В. |
гу́ду |
гу́ды |
| Т. |
гу́дай гу́даю |
гу́дамі |
| М. |
гу́дзе |
гу́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гу́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гу́давічы |
| Р. |
Гу́давіч Гу́давічаў |
| Д. |
Гу́давічам |
| В. |
Гу́давічы |
| Т. |
Гу́давічамі |
| М. |
Гу́давічах |
Гудага́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гудага́й |
| Р. |
Гудага́я |
| Д. |
Гудага́ю |
| В. |
Гудага́й |
| Т. |
Гудага́ем |
| М. |
Гудага́і |
Гу́далаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гу́далаўка |
| Р. |
Гу́далаўкі |
| Д. |
Гу́далаўцы |
| В. |
Гу́далаўку |
| Т. |
Гу́далаўкай Гу́далаўкаю |
| М. |
Гу́далаўцы |