Verbum

анлайнавы слоўнік

старча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старчака́

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
старчака́	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

старчакава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	старчакава́ты	старчакава́тая	старчакава́тае	старчакава́тыя
Р.	старчакава́тага	старчакава́тай старчакава́тае	старчакава́тага	старчакава́тых
Д.	старчакава́таму	старчакава́тай	старчакава́таму	старчакава́тым
В.	старчакава́ты (неадуш.) старчакава́тага (адуш.)	старчакава́тую	старчакава́тае	старчакава́тыя (неадуш.) старчакава́тых (адуш.)
Т.	старчакава́тым	старчакава́тай старчакава́таю	старчакава́тым	старчакава́тымі
М.	старчакава́тым	старчакава́тай	старчакава́тым	старчакава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

старчако́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
старчако́ва	-	-

старчако́вы

прыметнік, адносны

старчако́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
старчако́м	-	-

Іншыя варыянты: старчма́, старчко́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Старчаня́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

старчко́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
старчко́м	-	-

Іншыя варыянты: старчма́, старчако́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: piskunou2012.

старчма́

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
старчма́	-	-

Іншыя варыянты: старчко́м, старчако́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старчмака́

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
старчмака́	-	-

Іншыя варыянты: старчма́, старчко́м, старчако́м, сто́рчам.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.