прыгле́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыгле́дніца |
прыгле́дніцы |
| Р. |
прыгле́дніцы |
прыгле́дніц |
| Д. |
прыгле́дніцы |
прыгле́дніцам |
| В. |
прыгле́дніцу |
прыгле́дніц |
| Т. |
прыгле́дніцай прыгле́дніцаю |
прыгле́дніцамі |
| М. |
прыгле́дніцы |
прыгле́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыглу́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыглу́хне |
прыглу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыглу́х |
прыглу́хлі |
| ж. |
прыглу́хла |
| н. |
прыглу́хла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыглу́шана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прыглу́шана |
прыглу́шаней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прыглу́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыглу́шанасць |
| Р. |
прыглу́шанасці |
| Д. |
прыглу́шанасці |
| В. |
прыглу́шанасць |
| Т. |
прыглу́шанасцю |
| М. |
прыглу́шанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыглу́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыглу́шаны |
прыглу́шаная |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя |
| Р. |
прыглу́шанага |
прыглу́шанай прыглу́шанае |
прыглу́шанага |
прыглу́шаных |
| Д. |
прыглу́шанаму |
прыглу́шанай |
прыглу́шанаму |
прыглу́шаным |
| В. |
прыглу́шаны (неадуш.) прыглу́шанага (адуш.) |
прыглу́шаную |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя (неадуш.) прыглу́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай прыглу́шанаю |
прыглу́шаным |
прыглу́шанымі |
| М. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай |
прыглу́шаным |
прыглу́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыглу́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыглу́шаны |
прыглу́шаная |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя |
| Р. |
прыглу́шанага |
прыглу́шанай прыглу́шанае |
прыглу́шанага |
прыглу́шаных |
| Д. |
прыглу́шанаму |
прыглу́шанай |
прыглу́шанаму |
прыглу́шаным |
| В. |
прыглу́шаны (неадуш.) прыглу́шанага (адуш.) |
прыглу́шаную |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя (неадуш.) прыглу́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай прыглу́шанаю |
прыглу́шаным |
прыглу́шанымі |
| М. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай |
прыглу́шаным |
прыглу́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыглу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыглу́шаны |
прыглу́шаная |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя |
| Р. |
прыглу́шанага |
прыглу́шанай прыглу́шанае |
прыглу́шанага |
прыглу́шаных |
| Д. |
прыглу́шанаму |
прыглу́шанай |
прыглу́шанаму |
прыглу́шаным |
| В. |
прыглу́шаны (неадуш.) прыглу́шанага (адуш.) |
прыглу́шаную |
прыглу́шанае |
прыглу́шаныя (неадуш.) прыглу́шаных (адуш.) |
| Т. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай прыглу́шанаю |
прыглу́шаным |
прыглу́шанымі |
| М. |
прыглу́шаным |
прыглу́шанай |
прыглу́шаным |
прыглу́шаных |
Кароткая форма: прыглу́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прыглуша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыглуша́ецца |
прыглуша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыглуша́ўся |
прыглуша́ліся |
| ж. |
прыглуша́лася |
| н. |
прыглуша́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыглуша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыглуша́ю |
прыглуша́ем |
| 2-я ас. |
прыглуша́еш |
прыглуша́еце |
| 3-я ас. |
прыглуша́е |
прыглуша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыглуша́ў |
прыглуша́лі |
| ж. |
прыглуша́ла |
| н. |
прыглуша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыглуша́й |
прыглуша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыглуша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.