Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

валаса́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валаса́ты валаса́тая валаса́тае валаса́тыя
Р. валаса́тага валаса́тай
валаса́тае		 валаса́тага валаса́тых
Д. валаса́таму валаса́тай валаса́таму валаса́тым
В. валаса́ты (неадуш.)
валаса́тага (адуш.)		 валаса́тую валаса́тае валаса́тыя (неадуш.)
валаса́тых (адуш.)
Т. валаса́тым валаса́тай
валаса́таю		 валаса́тым валаса́тымі
М. валаса́тым валаса́тай валаса́тым валаса́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валасахво́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валасахво́ст валасахво́сты
Р. валасахво́ста валасахво́стаў
Д. валасахво́сту валасахво́стам
В. валасахво́ста валасахво́стаў
Т. валасахво́стам валасахво́стамі
М. валасахво́сце валасахво́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

валаса́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валаса́ценькі валаса́ценькая валаса́ценькае валаса́ценькія
Р. валаса́ценькага валаса́ценькай
валаса́ценькае		 валаса́ценькага валаса́ценькіх
Д. валаса́ценькаму валаса́ценькай валаса́ценькаму валаса́ценькім
В. валаса́ценькі (неадуш.)
валаса́ценькага (адуш.)		 валаса́ценькую валаса́ценькае валаса́ценькія (неадуш.)
валаса́ценькіх (адуш.)
Т. валаса́ценькім валаса́ценькай
валаса́ценькаю		 валаса́ценькім валаса́ценькімі
М. валаса́ценькім валаса́ценькай валаса́ценькім валаса́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

валаса́цець

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валаса́цею валаса́цеем
2-я ас. валаса́цееш валаса́цееце
3-я ас. валаса́цее валаса́цеюць
Прошлы час
м. валаса́цеў валаса́целі
ж. валаса́цела
н. валаса́цела

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

валаса́цік

‘чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валаса́цік валаса́цікі
Р. валаса́ціка валаса́цікаў
Д. валаса́ціку валаса́цікам
В. валаса́ціка валаса́цікаў
Т. валаса́цікам валаса́цікамі
М. валаса́ціку валаса́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

валаса́цік

‘валасаты чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валаса́цік валаса́цікі
Р. валаса́ціка валаса́цікаў
Д. валаса́ціку валаса́цікам
В. валаса́ціка валаса́цікаў
Т. валаса́цікам валаса́цікамі
М. валаса́ціку валаса́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

валаса́цік

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валаса́цік
Р. валаса́ціку
Д. валаса́ціку
В. валаса́цік
Т. валаса́цікам
М. валаса́ціку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Валаса́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Валаса́ч
Р. Валасача́
Д. Валасачу́
В. Валаса́ч
Т. Валасачо́м
М. Валасачы́

Валасачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Валасачы́
Р. Валасачо́ў
Д. Валасача́м
В. Валасачы́
Т. Валасача́мі
М. Валасача́х

валасе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. валасе́нне
Р. валасе́ння
Д. валасе́нню
В. валасе́нне
Т. валасе́ннем
М. валасе́нні

Крыніцы: piskunou2012.