сепарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сепарава́нне |
сепарава́нні |
Р. |
сепарава́ння |
сепарава́нняў |
Д. |
сепарава́нню |
сепарава́нням |
В. |
сепарава́нне |
сепарава́нні |
Т. |
сепарава́ннем |
сепарава́ннямі |
М. |
сепарава́нні |
сепарава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сепарава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сепару́юся |
сепару́емся |
2-я ас. |
сепару́ешся |
сепару́ецеся |
3-я ас. |
сепару́ецца |
сепару́юцца |
Прошлы час |
м. |
сепарава́ўся |
сепарава́ліся |
ж. |
сепарава́лася |
н. |
сепарава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сепару́йся |
сепару́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сепару́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сепарава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сепару́ю |
сепару́ем |
2-я ас. |
сепару́еш |
сепару́еце |
3-я ас. |
сепару́е |
сепару́юць |
Прошлы час |
м. |
сепарава́ў |
сепарава́лі |
ж. |
сепарава́ла |
н. |
сепарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сепару́й |
сепару́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сепару́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сепарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сепару́ю |
сепару́ем |
2-я ас. |
сепару́еш |
сепару́еце |
3-я ас. |
сепару́е |
сепару́юць |
Прошлы час |
м. |
сепарава́ў |
сепарава́лі |
ж. |
сепарава́ла |
н. |
сепарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сепару́й |
сепару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сепарава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сепара́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сепара́тар |
сепара́тары |
Р. |
сепара́тара |
сепара́тараў |
Д. |
сепара́тару |
сепара́тарам |
В. |
сепара́тар |
сепара́тары |
Т. |
сепара́тарам |
сепара́тарамі |
М. |
сепара́тары |
сепара́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сепара́тарная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
сепара́тарная |
сепара́тарныя |
Р. |
сепара́тарнай |
сепара́тарных |
Д. |
сепара́тарнай |
сепара́тарным |
В. |
сепара́тарную |
сепара́тарныя |
Т. |
сепара́тарнай сепара́тарнаю |
сепара́тарнымі |
М. |
сепара́тарнай |
сепара́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
сепара́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сепара́тарны |
сепара́тарная |
сепара́тарнае |
сепара́тарныя |
Р. |
сепара́тарнага |
сепара́тарнай сепара́тарнае |
сепара́тарнага |
сепара́тарных |
Д. |
сепара́тарнаму |
сепара́тарнай |
сепара́тарнаму |
сепара́тарным |
В. |
сепара́тарны (неадуш.) сепара́тарнага (адуш.) |
сепара́тарную |
сепара́тарнае |
сепара́тарныя (неадуш.) сепара́тарных (адуш.) |
Т. |
сепара́тарным |
сепара́тарнай сепара́тарнаю |
сепара́тарным |
сепара́тарнымі |
М. |
сепара́тарным |
сепара́тарнай |
сепара́тарным |
сепара́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сепара́таршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сепара́таршчык |
сепара́таршчыкі |
Р. |
сепара́таршчыка |
сепара́таршчыкаў |
Д. |
сепара́таршчыку |
сепара́таршчыкам |
В. |
сепара́таршчыка |
сепара́таршчыкаў |
Т. |
сепара́таршчыкам |
сепара́таршчыкамі |
М. |
сепара́таршчыку |
сепара́таршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сепара́таршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сепара́таршчыца |
сепара́таршчыцы |
Р. |
сепара́таршчыцы |
сепара́таршчыц |
Д. |
сепара́таршчыцы |
сепара́таршчыцам |
В. |
сепара́таршчыцу |
сепара́таршчыц |
Т. |
сепара́таршчыцай сепара́таршчыцаю |
сепара́таршчыцамі |
М. |
сепара́таршчыцы |
сепара́таршчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сепара́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сепара́тна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.