Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
вгдежзклмнпрстуўфхцчшэя-

піяні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяні́нны піяні́нная піяні́ннае піяні́нныя
Р. піяні́ннага піяні́ннай
піяні́ннае		 піяні́ннага піяні́нных
Д. піяні́ннаму піяні́ннай піяні́ннаму піяні́нным
В. піяні́нны (неадуш.)
піяні́ннага (адуш.)		 піяні́нную піяні́ннае піяні́нныя (неадуш.)
піяні́нных (адуш.)
Т. піяні́нным піяні́ннай
піяні́ннаю		 піяні́нным піяні́ннымі
М. піяні́нным піяні́ннай піяні́нным піяні́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

піяні́сіма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. піяні́сіма піяні́сіма
Р. піяні́сіма піяні́сіма
Д. піяні́сіма піяні́сіма
В. піяні́сіма піяні́сіма
Т. піяні́сіма піяні́сіма
М. піяні́сіма піяні́сіма

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́сіма

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
піяні́сіма - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піяні́ст піяні́сты
Р. піяні́ста піяні́стаў
Д. піяні́сту піяні́стам
В. піяні́ста піяні́стаў
Т. піяні́стам піяні́стамі
М. піяні́сце піяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піяні́стка піяні́сткі
Р. піяні́сткі піяні́стак
Д. піяні́стцы піяні́сткам
В. піяні́стку піяні́стак
Т. піяні́сткай
піяні́сткаю		 піяні́сткамі
М. піяні́стцы піяні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

піяністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піяністы́чны піяністы́чная піяністы́чнае піяністы́чныя
Р. піяністы́чнага піяністы́чнай
піяністы́чнае		 піяністы́чнага піяністы́чных
Д. піяністы́чнаму піяністы́чнай піяністы́чнаму піяністы́чным
В. піяністы́чны (неадуш.)
піяністы́чнага (адуш.)		 піяністы́чную піяністы́чнае піяністы́чныя (неадуш.)
піяністы́чных (адуш.)
Т. піяністы́чным піяністы́чнай
піяністы́чнаю		 піяністы́чным піяністы́чнымі
М. піяністы́чным піяністы́чнай піяністы́чным піяністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

піяно́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піяно́ла піяно́лы
Р. піяно́лы піяно́л
Д. піяно́ле піяно́лам
В. піяно́лу піяно́лы
Т. піяно́лай
піяно́лаю		 піяно́ламі
М. піяно́ле піяно́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пія́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пія́р
Р. пія́ру
Д. пія́ру
В. пія́р
Т. пія́рам
М. пія́ры

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

пія́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пія́раны пія́раная пія́ранае пія́раныя
Р. пія́ранага пія́ранай
пія́ранае		 пія́ранага пія́раных
Д. пія́ранаму пія́ранай пія́ранаму пія́раным
В. пія́раны (неадуш.)
пія́ранага (адуш.)		 пія́раную пія́ранае пія́раныя (неадуш.)
пія́раных (адуш.)
Т. пія́раным пія́ранай
пія́ранаю		 пія́раным пія́ранымі
М. пія́раным пія́ранай пія́раным пія́раных

Крыніцы: piskunou2012.

пія́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пія́раны пія́раная пія́ранае пія́раныя
Р. пія́ранага пія́ранай
пія́ранае		 пія́ранага пія́раных
Д. пія́ранаму пія́ранай пія́ранаму пія́раным
В. пія́раны (неадуш.)
пія́ранага (адуш.)		 пія́раную пія́ранае пія́раныя (неадуш.)
пія́раных (адуш.)
Т. пія́раным пія́ранай
пія́ранаю		 пія́раным пія́ранымі
М. пія́раным пія́ранай пія́раным пія́раных

Крыніцы: piskunou2012.