ма́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ма́кавы |
ма́кавая |
ма́кавае |
ма́кавыя |
| Р. |
ма́кавага |
ма́кавай ма́кавае |
ма́кавага |
ма́кавых |
| Д. |
ма́каваму |
ма́кавай |
ма́каваму |
ма́кавым |
| В. |
ма́кавы (неадуш.) ма́кавага (адуш.) |
ма́кавую |
ма́кавае |
ма́кавыя (неадуш.) ма́кавых (адуш.) |
| Т. |
ма́кавым |
ма́кавай ма́каваю |
ма́кавым |
ма́кавымі |
| М. |
ма́кавым |
ма́кавай |
ма́кавым |
ма́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ма́кавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
ма́кавыя |
| Р. |
ма́кавых |
| Д. |
ма́кавым |
| В. |
ма́кавыя |
| Т. |
ма́кавымі |
| М. |
ма́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
макада́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
макада́м |
| Р. |
макада́му |
| Д. |
макада́му |
| В. |
макада́м |
| Т. |
макада́мам |
| М. |
макада́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мака́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мака́ка |
мака́кі |
| Р. |
мака́кі |
мака́к |
| Д. |
мака́цы |
мака́кам |
| В. |
мака́ку |
мака́к |
| Т. |
мака́кай мака́каю |
мака́камі |
| М. |
мака́цы |
мака́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мака́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мака́ма |
мака́мы |
| Р. |
мака́мы |
мака́м |
| Д. |
мака́ме |
мака́мам |
| В. |
мака́му |
мака́мы |
| Т. |
мака́май мака́маю |
мака́мамі |
| М. |
мака́ме |
мака́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мака́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мака́навічы |
| Р. |
Мака́навіч Мака́навічаў |
| Д. |
Мака́навічам |
| В. |
Мака́навічы |
| Т. |
Мака́навічамі |
| М. |
Мака́навічах |
мака́о
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
мн. |
| Р. |
мака́о |
| Д. |
мака́о |
| В. |
мака́о |
| Т. |
мака́о |
| М. |
мака́о |
Мака́р
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Мака́р |
Мака́ры |
| Р. |
Мака́ра |
Мака́раў |
| Д. |
Мака́ру |
Мака́рам |
| В. |
Мака́ра |
Мака́раў |
| Т. |
Мака́рам |
Мака́рамі |
| М. |
Мака́ру |
Мака́рах |