Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

старо́жка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старо́жка - -

Крыніцы: piskunou2012.

старо́жкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старо́жкі старо́жкая старо́жкае старо́жкія
Р. старо́жкага старо́жкай
старо́жкае		 старо́жкага старо́жкіх
Д. старо́жкаму старо́жкай старо́жкаму старо́жкім
В. старо́жкі (неадуш.)
старо́жкага (адуш.)		 старо́жкую старо́жкае старо́жкія (неадуш.)
старо́жкіх (адуш.)
Т. старо́жкім старо́жкай
старо́жкаю		 старо́жкім старо́жкімі
М. старо́жкім старо́жкай старо́жкім старо́жкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Старо́жышча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Старо́жышча
Р. Старо́жышча
Д. Старо́жышчу
В. Старо́жышча
Т. Старо́жышчам
М. Старо́жышчы

старо́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старо́начка старо́начкі
Р. старо́начкі старо́начак
Д. старо́начцы старо́начкам
В. старо́начку старо́начкі
Т. старо́начкай
старо́начкаю		 старо́начкамі
М. старо́начцы старо́начках

Крыніцы: piskunou2012.

старо́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старо́нка старо́нкі
Р. старо́нкі старо́нак
Д. старо́нцы старо́нкам
В. старо́нку старо́нкі
Т. старо́нкай
старо́нкаю		 старо́нкамі
М. старо́нцы старо́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старо́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старо́нкавы старо́нкавая старо́нкавае старо́нкавыя
Р. старо́нкавага старо́нкавай
старо́нкавае		 старо́нкавага старо́нкавых
Д. старо́нкаваму старо́нкавай старо́нкаваму старо́нкавым
В. старо́нкавы (неадуш.)
старо́нкавага (адуш.)		 старо́нкавую старо́нкавае старо́нкавыя (неадуш.)
старо́нкавых (адуш.)
Т. старо́нкавым старо́нкавай
старо́нкаваю		 старо́нкавым старо́нкавымі
М. старо́нкавым старо́нкавай старо́нкавым старо́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старо́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старо́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

старо́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. старо́ннасць
Р. старо́ннасці
Д. старо́ннасці
В. старо́ннасць
Т. старо́ннасцю
М. старо́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

старо́нне

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
старо́нне - -

старо́нні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старо́нні старо́нняя старо́нняе старо́ннія
Р. старо́нняга старо́нняй
старо́нняе		 старо́нняга старо́нніх
Д. старо́нняму старо́нняй старо́нняму старо́ннім
В. старо́нні (неадуш.)
старо́нняга (адуш.)		 старо́ннюю старо́нняе старо́ннія (неадуш.)
старо́нніх (адуш.)
Т. старо́ннім старо́нняй
старо́нняю		 старо́ннім старо́ннімі
М. старо́ннім старо́нняй старо́ннім старо́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.