прыгатава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгату́юся |
прыгату́емся |
| 2-я ас. |
прыгату́ешся |
прыгату́ецеся |
| 3-я ас. |
прыгату́ецца |
прыгату́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыгатава́ўся |
прыгатава́ліся |
| ж. |
прыгатава́лася |
| н. |
прыгатава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгату́йся |
прыгату́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгатава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгату́ю |
прыгату́ем |
| 2-я ас. |
прыгату́еш |
прыгату́еце |
| 3-я ас. |
прыгату́е |
прыгату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгатава́ў |
прыгатава́лі |
| ж. |
прыгатава́ла |
| н. |
прыгатава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгату́й |
прыгату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыгато́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыгато́ва |
прыгато́вы |
| Р. |
прыгато́вы |
прыгато́ў |
| Д. |
прыгато́ве |
прыгато́вам |
| В. |
прыгато́ву |
прыгато́вы |
| Т. |
прыгато́вай прыгато́ваю |
прыгато́вамі |
| М. |
прыгато́ве |
прыгато́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгато́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгато́ваны |
прыгато́ваная |
прыгато́ванае |
прыгато́ваныя |
| Р. |
прыгато́ванага |
прыгато́ванай |
прыгато́ванага |
прыгато́ваных |
| Д. |
прыгато́ванаму |
прыгато́ванай |
прыгато́ванаму |
прыгато́ваным |
| В. |
прыгато́ваны |
прыгато́ваную |
прыгато́ванае |
прыгато́ваныя прыгато́ваных |
| Т. |
прыгато́ваным |
прыгато́ванай прыгато́ванаю |
прыгато́ваным |
прыгато́ванымі |
| М. |
прыгато́ваным |
прыгато́ванай |
прыгато́ваным |
прыгато́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
прыгато́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгато́ваны |
прыгато́ваная |
прыгато́ванае |
прыгато́ваныя |
| Р. |
прыгато́ванага |
прыгато́ванай |
прыгато́ванага |
прыгато́ваных |
| Д. |
прыгато́ванаму |
прыгато́ванай |
прыгато́ванаму |
прыгато́ваным |
| В. |
прыгато́ваны |
прыгато́ваную |
прыгато́ванае |
прыгато́ваныя прыгато́ваных |
| Т. |
прыгато́ваным |
прыгато́ванай прыгато́ванаю |
прыгато́ваным |
прыгато́ванымі |
| М. |
прыгато́ваным |
прыгато́ванай |
прыгато́ваным |
прыгато́ваных |
Кароткая форма: прыгато́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
прыгато́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыгато́ўванне |
| Р. |
прыгато́ўвання |
| Д. |
прыгато́ўванню |
| В. |
прыгато́ўванне |
| Т. |
прыгато́ўваннем |
| М. |
прыгато́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыгато́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгато́ўваюся |
прыгато́ўваемся |
| 2-я ас. |
прыгато́ўваешся |
прыгато́ўваецеся |
| 3-я ас. |
прыгато́ўваецца |
прыгато́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыгато́ўваўся |
прыгато́ўваліся |
| ж. |
прыгато́ўвалася |
| н. |
прыгато́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгато́ўвайся |
прыгато́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыгато́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгато́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгато́ўваю |
прыгато́ўваем |
| 2-я ас. |
прыгато́ўваеш |
прыгато́ўваеце |
| 3-я ас. |
прыгато́ўвае |
прыгато́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгато́ўваў |
прыгато́ўвалі |
| ж. |
прыгато́ўвала |
| н. |
прыгато́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгато́ўвай |
прыгато́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыгато́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пры́гаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пры́гаўка |
| Р. |
Пры́гаўкі |
| Д. |
Пры́гаўцы |
| В. |
Пры́гаўку |
| Т. |
Пры́гаўкай Пры́гаўкаю |
| М. |
Пры́гаўцы |
пры́гаць
‘прыгаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пры́гаю |
пры́гаем |
| 2-я ас. |
пры́гаеш |
пры́гаеце |
| 3-я ас. |
пры́гае |
пры́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пры́гаў |
пры́галі |
| ж. |
пры́гала |
| н. |
пры́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пры́гай |
пры́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пры́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.