Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

харыджы́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	харыджы́цкі	харыджы́цкая	харыджы́цкае	харыджы́цкія
Р.	харыджы́цкага	харыджы́цкай харыджы́цкае	харыджы́цкага	харыджы́цкіх
Д.	харыджы́цкаму	харыджы́цкай	харыджы́цкаму	харыджы́цкім
В.	харыджы́цкі (неадуш.) харыджы́цкага (адуш.)	харыджы́цкую	харыджы́цкае	харыджы́цкія (неадуш.) харыджы́цкіх (адуш.)
Т.	харыджы́цкім	харыджы́цкай харыджы́цкаю	харыджы́цкім	харыджы́цкімі
М.	харыджы́цкім	харыджы́цкай	харыджы́цкім	харыджы́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

хары́зма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

харызма́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

харызматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
харызматы́чна	харызматы́чней	-

харызматы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

харызматы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	харызматы́чны	харызматы́чная	харызматы́чнае	харызматы́чныя
Р.	харызматы́чнага	харызматы́чнай харызматы́чнае	харызматы́чнага	харызматы́чных
Д.	харызматы́чнаму	харызматы́чнай	харызматы́чнаму	харызматы́чным
В.	харызматы́чны (неадуш.) харызматы́чнага (адуш.)	харызматы́чную	харызматы́чнае	харызматы́чныя (неадуш.) харызматы́чных (адуш.)
Т.	харызматы́чным	харызматы́чнай харызматы́чнаю	харызматы́чным	харызматы́чнымі
М.	харызматы́чным	харызматы́чнай	харызматы́чным	харызматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

хары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хары́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Харыта́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Харыто́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum