Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

Марыя́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Марыя́на Марыя́ны
Р. Марыя́ны Марыя́н
Д. Марыя́не Марыя́нам
В. Марыя́ну Марыя́н
Т. Марыя́най
Марыя́наю		 Марыя́намі
М. Марыя́не Марыя́нах

марыяне́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыяне́тачны марыяне́тачная марыяне́тачнае марыяне́тачныя
Р. марыяне́тачнага марыяне́тачнай
марыяне́тачнае		 марыяне́тачнага марыяне́тачных
Д. марыяне́тачнаму марыяне́тачнай марыяне́тачнаму марыяне́тачным
В. марыяне́тачны (неадуш.)
марыяне́тачнага (адуш.)		 марыяне́тачную марыяне́тачнае марыяне́тачныя (неадуш.)
марыяне́тачных (адуш.)
Т. марыяне́тачным марыяне́тачнай
марыяне́тачнаю		 марыяне́тачным марыяне́тачнымі
М. марыяне́тачным марыяне́тачнай марыяне́тачным марыяне́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марыяне́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марыяне́тка марыяне́ткі
Р. марыяне́ткі марыяне́так
Д. марыяне́тцы марыяне́ткам
В. марыяне́тку марыяне́так
Т. марыяне́ткай
марыяне́ткаю		 марыяне́ткамі
М. марыяне́тцы марыяне́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марыяне́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыяне́ткавы марыяне́ткавая марыяне́ткавае марыяне́ткавыя
Р. марыяне́ткавага марыяне́ткавай
марыяне́ткавае		 марыяне́ткавага марыяне́ткавых
Д. марыяне́ткаваму марыяне́ткавай марыяне́ткаваму марыяне́ткавым
В. марыяне́ткавы (неадуш.)
марыяне́ткавага (адуш.)		 марыяне́ткавую марыяне́ткавае марыяне́ткавыя (неадуш.)
марыяне́ткавых (адуш.)
Т. марыяне́ткавым марыяне́ткавай
марыяне́ткаваю		 марыяне́ткавым марыяне́ткавымі
М. марыяне́ткавым марыяне́ткавай марыяне́ткавым марыяне́ткавых

Крыніцы: piskunou2012.

марыя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыя́нскі марыя́нская марыя́нскае марыя́нскія
Р. марыя́нскага марыя́нскай
марыя́нскае		 марыя́нскага марыя́нскіх
Д. марыя́нскаму марыя́нскай марыя́нскаму марыя́нскім
В. марыя́нскі (неадуш.)
марыя́нскага (адуш.)		 марыя́нскую марыя́нскае марыя́нскія (неадуш.)
марыя́нскіх (адуш.)
Т. марыя́нскім марыя́нскай
марыя́нскаю		 марыя́нскім марыя́нскімі
М. марыя́нскім марыя́нскай марыя́нскім марыя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

марэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. марэ́ль
Р. марэ́лі
Д. марэ́лі
В. марэ́ль
Т. марэ́ллю
М. марэ́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

марэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марэ́ма марэ́мы
Р. марэ́мы марэ́м
Д. марэ́ме марэ́мам
В. марэ́му марэ́мы
Т. марэ́май
марэ́маю		 марэ́мамі
М. марэ́ме марэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

марэ́на

‘вялікая колькасць абломкаў горных парод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. марэ́на
Р. марэ́ны
Д. марэ́не
В. марэ́ну
Т. марэ́най
марэ́наю
М. марэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

марэ́на

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марэ́на марэ́ны
Р. марэ́ны марэ́н
Д. марэ́не марэ́нам
В. марэ́ну марэ́ны
Т. марэ́най
марэ́наю		 марэ́намі
М. марэ́не марэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

марэ́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марэ́навы марэ́навая марэ́навае марэ́навыя
Р. марэ́навага марэ́навай
марэ́навае		 марэ́навага марэ́навых
Д. марэ́наваму марэ́навай марэ́наваму марэ́навым
В. марэ́навы (неадуш.)
марэ́навага (адуш.)		 марэ́навую марэ́навае марэ́навыя (неадуш.)
марэ́навых (адуш.)
Т. марэ́навым марэ́навай
марэ́наваю		 марэ́навым марэ́навымі
М. марэ́навым марэ́навай марэ́навым марэ́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.