байка́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
байка́льскі |
байка́льская |
байка́льскае |
байка́льскія |
| Р. |
байка́льскага |
байка́льскай байка́льскае |
байка́льскага |
байка́льскіх |
| Д. |
байка́льскаму |
байка́льскай |
байка́льскаму |
байка́льскім |
| В. |
байка́льскі (неадуш.) байка́льскага (адуш.) |
байка́льскую |
байка́льскае |
байка́льскія (неадуш.) байка́льскіх (адуш.) |
| Т. |
байка́льскім |
байка́льскай байка́льскаю |
байка́льскім |
байка́льскімі |
| М. |
байка́льскім |
байка́льскай |
байка́льскім |
байка́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Байкану́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Байкану́р |
| Р. |
Байкану́ра |
| Д. |
Байкану́ру |
| В. |
Байкану́р |
| Т. |
Байкану́рам |
| М. |
Байкану́ры |
Байка́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Байка́ны |
| Р. |
Байка́н Байка́наў |
| Д. |
Байка́нам |
| В. |
Байка́ны |
| Т. |
Байка́намі |
| М. |
Байка́нах |
байкапі́сец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
байкапі́сец |
байкапі́сцы |
| Р. |
байкапі́сца |
байкапі́сцаў |
| Д. |
байкапі́сцу |
байкапі́сцам |
| В. |
байкапі́сца |
байкапі́сцаў |
| Т. |
байкапі́сцам |
байкапі́сцамі |
| М. |
байкапі́сцу |
байкапі́сцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
байка́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
байка́р |
байкары́ |
| Р. |
байкара́ |
байкаро́ў |
| Д. |
байкару́ |
байкара́м |
| В. |
байкара́ |
байкаро́ў |
| Т. |
байкаро́м |
байкара́мі |
| М. |
байкару́ |
байкара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
байкатава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
байкатава́нне |
байкатава́нні |
| Р. |
байкатава́ння |
байкатава́нняў |
| Д. |
байкатава́нню |
байкатава́нням |
| В. |
байкатава́нне |
байкатава́нні |
| Т. |
байкатава́ннем |
байкатава́ннямі |
| М. |
байкатава́нні |
байкатава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
байкатава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
байкатава́ны |
байкатава́ная |
байкатава́нае |
байкатава́ныя |
| Р. |
байкатава́нага |
байкатава́най байкатава́нае |
байкатава́нага |
байкатава́ных |
| Д. |
байкатава́наму |
байкатава́най |
байкатава́наму |
байкатава́ным |
| В. |
байкатава́ны (неадуш.) байкатава́нага (адуш.) |
байкатава́ную |
байкатава́нае |
байкатава́ныя (неадуш.) байкатава́ных (адуш.) |
| Т. |
байкатава́ным |
байкатава́най байкатава́наю |
байкатава́ным |
байкатава́нымі |
| М. |
байкатава́ным |
байкатава́най |
байкатава́ным |
байкатава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
байкатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
байкатава́ны |
байкатава́ная |
байкатава́нае |
байкатава́ныя |
| Р. |
байкатава́нага |
байкатава́най байкатава́нае |
байкатава́нага |
байкатава́ных |
| Д. |
байкатава́наму |
байкатава́най |
байкатава́наму |
байкатава́ным |
| В. |
байкатава́ны (неадуш.) байкатава́нага (адуш.) |
байкатава́ную |
байкатава́нае |
байкатава́ныя (неадуш.) байкатава́ных (адуш.) |
| Т. |
байкатава́ным |
байкатава́най байкатава́наю |
байкатава́ным |
байкатава́нымі |
| М. |
байкатава́ным |
байкатава́най |
байкатава́ным |
байкатава́ных |
Кароткая форма: байкатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.