байкатава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
байкатава́нне | байкатава́нні | |
байкатава́ння | байкатава́нняў | |
байкатава́нню | байкатава́нням | |
байкатава́нне | байкатава́нні | |
байкатава́ннем | байкатава́ннямі | |
байкатава́нні | байкатава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)