Івяне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Івяне́ц | |
Івянца́ | |
Івянцу́ | |
Івяне́ц | |
Івянцо́м | |
Івянцы́ |
Івяне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Івяне́ц | |
Івянца́ | |
Івянцу́ | |
Івяне́ц | |
Івянцо́м | |
Івянцы́ |
івяне́цкі
прыметнік, адносны
івяне́цкі | івяне́цкая | івяне́цкае | івяне́цкія | |
івяне́цкага | івяне́цкай івяне́цкае |
івяне́цкага | івяне́цкіх | |
івяне́цкаму | івяне́цкай | івяне́цкаму | івяне́цкім | |
івяне́цкі ( івяне́цкага ( |
івяне́цкую | івяне́цкае | івяне́цкія ( івяне́цкіх ( |
|
івяне́цкім | івяне́цкай івяне́цкаю |
івяне́цкім | івяне́цкімі | |
івяне́цкім | івяне́цкай | івяне́цкім | івяне́цкіх |
Крыніцы:
івянча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
івянча́нка | івянча́нкі | |
івянча́нкі | івянча́нак | |
івянча́нцы | івянча́нкам | |
івянча́нку | івянча́нак | |
івянча́нкай івянча́нкаю |
івянча́нкамі | |
івянча́нцы | івянча́нках |
Крыніцы: