хле́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хле́ўнік | хле́ўнікі | |
хле́ўніка | хле́ўнікаў | |
хле́ўніку | хле́ўнікам | |
хле́ўніка | хле́ўнікаў | |
хле́ўнікам | хле́ўнікамі | |
хле́ўніку | хле́ўніках |
Крыніцы:
хле́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хле́ўнік | хле́ўнікі | |
хле́ўніка | хле́ўнікаў | |
хле́ўніку | хле́ўнікам | |
хле́ўніка | хле́ўнікаў | |
хле́ўнікам | хле́ўнікамі | |
хле́ўніку | хле́ўніках |
Крыніцы:
хле́ўчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хле́ўчык | хле́ўчыкі | |
хле́ўчыка | хле́ўчыкаў | |
хле́ўчыку | хле́ўчыкам | |
хле́ўчык | хле́ўчыкі | |
хле́ўчыкам | хле́ўчыкамі | |
хле́ўчыку | хле́ўчыках |
Крыніцы:
хлехата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хлехата́нне | |
хлехата́ння | |
хлехата́нню | |
хлехата́нне | |
хлехата́ннем | |
хлехата́нні |
Крыніцы: