хвалява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хвалю́юся |
хвалю́емся |
2-я ас. |
хвалю́ешся |
хвалю́ецеся |
3-я ас. |
хвалю́ецца |
хвалю́юцца |
Прошлы час |
м. |
хвалява́ўся |
хвалява́ліся |
ж. |
хвалява́лася |
н. |
хвалява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
хвалю́йся |
хвалю́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хвалю́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хвалява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хвалю́ю |
хвалю́ем |
2-я ас. |
хвалю́еш |
хвалю́еце |
3-я ас. |
хвалю́е |
хвалю́юць |
Прошлы час |
м. |
хвалява́ў |
хвалява́лі |
ж. |
хвалява́ла |
н. |
хвалява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
хвалю́й |
хвалю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хвалю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хваляві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хваляві́чы |
Р. |
Хваляві́ч Хваляві́чаў |
Д. |
Хваляві́чам |
В. |
Хваляві́чы |
Т. |
Хваляві́чамі |
М. |
Хваляві́чах |
хваляво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хваляво́д |
хваляво́ды |
Р. |
хваляво́да |
хваляво́даў |
Д. |
хваляво́ду |
хваляво́дам |
В. |
хваляво́д |
хваляво́ды |
Т. |
хваляво́дам |
хваляво́дамі |
М. |
хваляво́дзе |
хваляво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хваляво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хваляво́дны |
хваляво́дная |
хваляво́днае |
хваляво́дныя |
Р. |
хваляво́днага |
хваляво́днай хваляво́днае |
хваляво́днага |
хваляво́дных |
Д. |
хваляво́днаму |
хваляво́днай |
хваляво́днаму |
хваляво́дным |
В. |
хваляво́дны (неадуш.) хваляво́днага (адуш.) |
хваляво́дную |
хваляво́днае |
хваляво́дныя (неадуш.) хваляво́дных (адуш.) |
Т. |
хваляво́дным |
хваляво́днай хваляво́днаю |
хваляво́дным |
хваляво́днымі |
М. |
хваляво́дным |
хваляво́днай |
хваляво́дным |
хваляво́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
хвалягра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хвалягра́ма |
хвалягра́мы |
Р. |
хвалягра́мы |
хвалягра́м |
Д. |
хвалягра́ме |
хвалягра́мам |
В. |
хвалягра́му |
хвалягра́мы |
Т. |
хвалягра́май хвалягра́маю |
хвалягра́мамі |
М. |
хвалягра́ме |
хвалягра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хвалягра́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хвалягра́ф |
хвалягра́фы |
Р. |
хвалягра́фа |
хвалягра́фаў |
Д. |
хвалягра́фу |
хвалягра́фам |
В. |
хвалягра́ф |
хвалягра́фы |
Т. |
хвалягра́фам |
хвалягра́фамі |
М. |
хвалягра́фе |
хвалягра́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хваляло́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хваляло́м |
хваляло́мы |
Р. |
хваляло́ма |
хваляло́маў |
Д. |
хваляло́му |
хваляло́мам |
В. |
хваляло́м |
хваляло́мы |
Т. |
хваляло́мам |
хваляло́мамі |
М. |
хваляло́ме |
хваляло́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.