Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

стагекта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стагекта́рны стагекта́рная стагекта́рнае стагекта́рныя
Р. стагекта́рнага стагекта́рнай
стагекта́рнае
стагекта́рнага стагекта́рных
Д. стагекта́рнаму стагекта́рнай стагекта́рнаму стагекта́рным
В. стагекта́рны (неадуш.)
стагекта́рнага (адуш.)
стагекта́рную стагекта́рнае стагекта́рныя (неадуш.)
стагекта́рных (адуш.)
Т. стагекта́рным стагекта́рнай
стагекта́рнаю
стагекта́рным стагекта́рнымі
М. стагекта́рным стагекта́рнай стагекта́рным стагекта́рных

Крыніцы: piskunou2012.

стагна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стагна́нне стагна́нні
Р. стагна́ння стагна́нняў
Д. стагна́нню стагна́нням
В. стагна́нне стагна́нні
Т. стагна́ннем стагна́ннямі
М. стагна́нні стагна́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стагнацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стагнацы́йны стагнацы́йная стагнацы́йнае стагнацы́йныя
Р. стагнацы́йнага стагнацы́йнай
стагнацы́йнае
стагнацы́йнага стагнацы́йных
Д. стагнацы́йнаму стагнацы́йнай стагнацы́йнаму стагнацы́йным
В. стагнацы́йны (неадуш.)
стагнацы́йнага (адуш.)
стагнацы́йную стагнацы́йнае стагнацы́йныя (неадуш.)
стагнацы́йных (адуш.)
Т. стагнацы́йным стагнацы́йнай
стагнацы́йнаю
стагнацы́йным стагнацы́йнымі
М. стагнацы́йным стагнацы́йнай стагнацы́йным стагнацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стагна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стагна́цыя
Р. стагна́цыі
Д. стагна́цыі
В. стагна́цыю
Т. стагна́цыяй
стагна́цыяю
М. стагна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стагна́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стагну́ сто́гнем
2-я ас. сто́гнеш сто́гнеце
3-я ас. сто́гне сто́гнуць
Прошлы час
м. стагна́ў стагна́лі
ж. стагна́ла
н. стагна́ла
Загадны лад
2-я ас. стагні́ стагні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час сто́гнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стагні́раваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стагні́руе стагні́руюць
Прошлы час
м. стагні́раваў стагні́равалі
ж. стагні́равала
н. стагні́равала

Крыніцы: sbm2012.

стагні́раваць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стагні́руе стагні́руюць
Прошлы час
м. стагні́раваў стагні́равалі
ж. стагні́равала
н. стагні́равала

Крыніцы: sbm2012.

стаго́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стаго́ддзе стаго́ддзі
Р. стаго́ддзя стаго́ддзяў
Д. стаго́ддзю стаго́ддзям
В. стаго́ддзе стаго́ддзі
Т. стаго́ддзем стаго́ддзямі
М. стаго́ддзі стаго́ддзях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стаго́ддзевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаго́ддзевы стаго́ддзевая стаго́ддзевае стаго́ддзевыя
Р. стаго́ддзевага стаго́ддзевай
стаго́ддзевае
стаго́ддзевага стаго́ддзевых
Д. стаго́ддзеваму стаго́ддзевай стаго́ддзеваму стаго́ддзевым
В. стаго́ддзевы (неадуш.)
стаго́ддзевага (адуш.)
стаго́ддзевую стаго́ддзевае стаго́ддзевыя (неадуш.)
стаго́ддзевых (адуш.)
Т. стаго́ддзевым стаго́ддзевай
стаго́ддзеваю
стаго́ддзевым стаго́ддзевымі
М. стаго́ддзевым стаго́ддзевай стаго́ддзевым стаго́ддзевых

Крыніцы: piskunou2012.

стаго́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаго́дні стаго́дняя стаго́дняе стаго́днія
Р. стаго́дняга стаго́дняй
стаго́дняе
стаго́дняга стаго́дніх
Д. стаго́дняму стаго́дняй стаго́дняму стаго́днім
В. стаго́дні (неадуш.)
стаго́дняга (адуш.)
стаго́днюю стаго́дняе стаго́днія (неадуш.)
стаго́дніх (адуш.)
Т. стаго́днім стаго́дняй
стаго́дняю
стаго́днім стаго́днімі
М. стаго́днім стаго́дняй стаго́днім стаго́дніх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.