стагна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стагна́нне |
стагна́нні |
| Р. |
стагна́ння |
стагна́нняў |
| Д. |
стагна́нню |
стагна́нням |
| В. |
стагна́нне |
стагна́нні |
| Т. |
стагна́ннем |
стагна́ннямі |
| М. |
стагна́нні |
стагна́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стагнацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стагнацы́йны |
стагнацы́йная |
стагнацы́йнае |
стагнацы́йныя |
| Р. |
стагнацы́йнага |
стагнацы́йнай стагнацы́йнае |
стагнацы́йнага |
стагнацы́йных |
| Д. |
стагнацы́йнаму |
стагнацы́йнай |
стагнацы́йнаму |
стагнацы́йным |
| В. |
стагнацы́йны (неадуш.) стагнацы́йнага (адуш.) |
стагнацы́йную |
стагнацы́йнае |
стагнацы́йныя (неадуш.) стагнацы́йных (адуш.) |
| Т. |
стагнацы́йным |
стагнацы́йнай стагнацы́йнаю |
стагнацы́йным |
стагнацы́йнымі |
| М. |
стагнацы́йным |
стагнацы́йнай |
стагнацы́йным |
стагнацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
стагна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
стагна́цыя |
| Р. |
стагна́цыі |
| Д. |
стагна́цыі |
| В. |
стагна́цыю |
| Т. |
стагна́цыяй стагна́цыяю |
| М. |
стагна́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стагна́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стагну́ |
сто́гнем |
| 2-я ас. |
сто́гнеш |
сто́гнеце |
| 3-я ас. |
сто́гне |
сто́гнуць |
| Прошлы час |
| м. |
стагна́ў |
стагна́лі |
| ж. |
стагна́ла |
| н. |
стагна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
стагні́ |
стагні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сто́гнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стагні́раваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
стагні́руе |
стагні́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
стагні́раваў |
стагні́равалі |
| ж. |
стагні́равала |
| н. |
стагні́равала |
Крыніцы:
sbm2012.
стагні́раваць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
стагні́руе |
стагні́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
стагні́раваў |
стагні́равалі |
| ж. |
стагні́равала |
| н. |
стагні́равала |
Крыніцы:
sbm2012.
стаго́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стаго́ддзе |
стаго́ддзі |
| Р. |
стаго́ддзя |
стаго́ддзяў |
| Д. |
стаго́ддзю |
стаго́ддзям |
| В. |
стаго́ддзе |
стаго́ддзі |
| Т. |
стаго́ддзем |
стаго́ддзямі |
| М. |
стаго́ддзі |
стаго́ддзях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стаго́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стаго́дні |
стаго́дняя |
стаго́дняе |
стаго́днія |
| Р. |
стаго́дняга |
стаго́дняй стаго́дняе |
стаго́дняга |
стаго́дніх |
| Д. |
стаго́дняму |
стаго́дняй |
стаго́дняму |
стаго́днім |
| В. |
стаго́дні (неадуш.) стаго́дняга (адуш.) |
стаго́днюю |
стаго́дняе |
стаго́днія (неадуш.) стаго́дніх (адуш.) |
| Т. |
стаго́днім |
стаго́дняй стаго́дняю |
стаго́днім |
стаго́днімі |
| М. |
стаго́днім |
стаго́дняй |
стаго́днім |
стаго́дніх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.