слу́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
слу́ханы |
слу́ханая |
слу́ханае |
слу́ханыя |
Р. |
слу́ханага |
слу́ханай слу́ханае |
слу́ханага |
слу́ханых |
Д. |
слу́ханаму |
слу́ханай |
слу́ханаму |
слу́ханым |
В. |
слу́ханы (неадуш.) слу́ханага (адуш.) |
слу́ханую |
слу́ханае |
слу́ханыя (неадуш.) слу́ханых (адуш.) |
Т. |
слу́ханым |
слу́ханай слу́ханаю |
слу́ханым |
слу́ханымі |
М. |
слу́ханым |
слу́ханай |
слу́ханым |
слу́ханых |
Кароткая форма: слу́хана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
слу́хаўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слу́хаўка |
слу́хаўкі |
Р. |
слу́хаўкі |
слу́хавак |
Д. |
слу́хаўцы |
слу́хаўкам |
В. |
слу́хаўку |
слу́хаўкі |
Т. |
слу́хаўкай слу́хаўкаю |
слу́хаўкамі |
М. |
слу́хаўцы |
слу́хаўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
слуха́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
слуха́цкі |
слуха́цкая |
слуха́цкае |
слуха́цкія |
Р. |
слуха́цкага |
слуха́цкай слуха́цкае |
слуха́цкага |
слуха́цкіх |
Д. |
слуха́цкаму |
слуха́цкай |
слуха́цкаму |
слуха́цкім |
В. |
слуха́цкі (неадуш.) слуха́цкага (адуш.) |
слуха́цкую |
слуха́цкае |
слуха́цкія (неадуш.) слуха́цкіх (адуш.) |
Т. |
слуха́цкім |
слуха́цкай слуха́цкаю |
слуха́цкім |
слуха́цкімі |
М. |
слуха́цкім |
слуха́цкай |
слуха́цкім |
слуха́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слу́хацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
слу́хаюся |
слу́хаемся |
2-я ас. |
слу́хаешся |
слу́хаецеся |
3-я ас. |
слу́хаецца |
слу́хаюцца |
Прошлы час |
м. |
слу́хаўся |
слу́халіся |
ж. |
слу́халася |
н. |
слу́халася |
Загадны лад |
2-я ас. |
слу́хайся |
слу́хайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
слу́хаючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слу́хаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
слу́хаю |
слу́хаем |
2-я ас. |
слу́хаеш |
слу́хаеце |
3-я ас. |
слу́хае |
слу́хаюць |
Прошлы час |
м. |
слу́хаў |
слу́халі |
ж. |
слу́хала |
н. |
слу́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
слу́хай |
слу́хайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
слу́хаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слуха́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слуха́ч |
слухачы́ |
Р. |
слухача́ |
слухачо́ў |
Д. |
слухачу́ |
слухача́м |
В. |
слухача́ |
слухачо́ў |
Т. |
слухачо́м |
слухача́мі |
М. |
слухачу́ |
слухача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слуха́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слуха́чка |
слуха́чкі |
Р. |
слуха́чкі |
слуха́чак |
Д. |
слуха́чцы |
слуха́чкам |
В. |
слуха́чку |
слуха́чак |
Т. |
слуха́чкай слуха́чкаю |
слуха́чкамі |
М. |
слуха́чцы |
слуха́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слухмя́на
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
слухмя́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
слухмя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
слухмя́насць |
Р. |
слухмя́насці |
Д. |
слухмя́насці |
В. |
слухмя́насць |
Т. |
слухмя́насцю |
М. |
слухмя́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.