сабатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сабатава́ны |
сабатава́ная |
сабатава́нае |
сабатава́ныя |
Р. |
сабатава́нага |
сабатава́най сабатава́нае |
сабатава́нага |
сабатава́ных |
Д. |
сабатава́наму |
сабатава́най |
сабатава́наму |
сабатава́ным |
В. |
сабатава́ны (неадуш.) сабатава́нага (адуш.) |
сабатава́ную |
сабатава́нае |
сабатава́ныя (неадуш.) сабатава́ных (адуш.) |
Т. |
сабатава́ным |
сабатава́най сабатава́наю |
сабатава́ным |
сабатава́нымі |
М. |
сабатава́ным |
сабатава́най |
сабатава́ным |
сабатава́ных |
Кароткая форма: сабатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабатава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сабату́ецца |
сабату́юцца |
Прошлы час |
м. |
сабатава́ўся |
сабатава́ліся |
ж. |
сабатава́лася |
н. |
сабатава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сабату́ю |
сабату́ем |
2-я ас. |
сабату́еш |
сабату́еце |
3-я ас. |
сабату́е |
сабату́юць |
Прошлы час |
м. |
сабатава́ў |
сабатава́лі |
ж. |
сабатава́ла |
н. |
сабатава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сабату́й |
сабату́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сабату́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сабату́ю |
сабату́ем |
2-я ас. |
сабату́еш |
сабату́еце |
3-я ас. |
сабату́е |
сабату́юць |
Прошлы час |
м. |
сабатава́ў |
сабатава́лі |
ж. |
сабатава́ла |
н. |
сабатава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сабату́й |
сабату́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сабатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабата́ж |
сабата́жы |
Р. |
сабата́жу |
сабата́жаў |
Д. |
сабата́жу |
сабата́жам |
В. |
сабата́ж |
сабата́жы |
Т. |
сабата́жам |
сабата́жамі |
М. |
сабата́жы |
сабата́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сабата́жна |
- |
- |
сабата́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабата́жнік |
сабата́жнікі |
Р. |
сабата́жніка |
сабата́жнікаў |
Д. |
сабата́жніку |
сабата́жнікам |
В. |
сабата́жніка |
сабата́жнікаў |
Т. |
сабата́жнікам |
сабата́жнікамі |
М. |
сабата́жніку |
сабата́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабата́жніца |
сабата́жніцы |
Р. |
сабата́жніцы |
сабата́жніц |
Д. |
сабата́жніцы |
сабата́жніцам |
В. |
сабата́жніцу |
сабата́жніц |
Т. |
сабата́жніцай сабата́жніцаю |
сабата́жніцамі |
М. |
сабата́жніцы |
сабата́жніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́жніцка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сабата́жніцка |
- |
- |
сабата́жніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сабата́жніцкі |
сабата́жніцкая |
сабата́жніцкае |
сабата́жніцкія |
Р. |
сабата́жніцкага |
сабата́жніцкай сабата́жніцкае |
сабата́жніцкага |
сабата́жніцкіх |
Д. |
сабата́жніцкаму |
сабата́жніцкай |
сабата́жніцкаму |
сабата́жніцкім |
В. |
сабата́жніцкі (неадуш.) сабата́жніцкага (адуш.) |
сабата́жніцкую |
сабата́жніцкае |
сабата́жніцкія (неадуш.) сабата́жніцкіх (адуш.) |
Т. |
сабата́жніцкім |
сабата́жніцкай сабата́жніцкаю |
сабата́жніцкім |
сабата́жніцкімі |
М. |
сабата́жніцкім |
сабата́жніцкай |
сабата́жніцкім |
сабата́жніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.