легітымі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
легітымі́раваны |
легітымі́раваная |
легітымі́раванае |
легітымі́раваныя |
| Р. |
легітымі́раванага |
легітымі́раванай
легітымі́раванае |
легітымі́раванага |
легітымі́раваных |
| Д. |
легітымі́раванаму |
легітымі́раванай |
легітымі́раванаму |
легітымі́раваным |
| В. |
легітымі́раваны
легітымі́раванага |
легітымі́раваную |
легітымі́раванае |
легітымі́раваныя
легітымі́раваных |
| Т. |
легітымі́раваным |
легітымі́раванай
легітымі́раванаю |
легітымі́раваным |
легітымі́раванымі |
| М. |
легітымі́раваным |
легітымі́раванай |
легітымі́раваным |
легітымі́раваных |
Кароткая форма: легітымі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
легітымі́равацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
легітымі́руецца |
легітымі́руюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
легітымі́раваўся |
легітымі́раваліся |
| ж. |
легітымі́равалася |
| н. |
легітымі́равалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымі́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
легітымі́рую |
легітымі́руем |
| 2-я ас. |
легітымі́руеш |
легітымі́руеце |
| 3-я ас. |
легітымі́руе |
легітымі́руюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
легітымі́раваў |
легітымі́равалі |
| ж. |
легітымі́равала |
| н. |
легітымі́равала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
легітымі́руй |
легітымі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
легітымі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымі́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
легітымі́рую |
легітымі́руем |
| 2-я ас. |
легітымі́руеш |
легітымі́руеце |
| 3-я ас. |
легітымі́руе |
легітымі́руюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
легітымі́раваў |
легітымі́равалі |
| ж. |
легітымі́равала |
| н. |
легітымі́равала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
легітымі́руй |
легітымі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
легітымі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
легітымі́ст |
легітымі́сты |
| Р. |
легітымі́ста |
легітымі́стаў |
| Д. |
легітымі́сту |
легітымі́стам |
| В. |
легітымі́ста |
легітымі́стаў |
| Т. |
легітымі́стам |
легітымі́стамі |
| М. |
легітымі́сце |
легітымі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
легітымі́стка |
легітымі́сткі |
| Р. |
легітымі́сткі |
легітымі́стак |
| Д. |
легітымі́стцы |
легітымі́сткам |
| В. |
легітымі́стку |
легітымі́стак |
| Т. |
легітымі́сткай
легітымі́сткаю |
легітымі́сткамі |
| М. |
легітымі́стцы |
легітымі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
легітымі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
легітымі́сцкі |
легітымі́сцкая |
легітымі́сцкае |
легітымі́сцкія |
| Р. |
легітымі́сцкага |
легітымі́сцкай
легітымі́сцкае |
легітымі́сцкага |
легітымі́сцкіх |
| Д. |
легітымі́сцкаму |
легітымі́сцкай |
легітымі́сцкаму |
легітымі́сцкім |
| В. |
легітымі́сцкі (неадуш.)
легітымі́сцкага (адуш.) |
легітымі́сцкую |
легітымі́сцкае |
легітымі́сцкія (неадуш.)
легітымі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
легітымі́сцкім |
легітымі́сцкай
легітымі́сцкаю |
легітымі́сцкім |
легітымі́сцкімі |
| М. |
легітымі́сцкім |
легітымі́сцкай |
легітымі́сцкім |
легітымі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
легіты́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| легіты́мна |
легіты́мней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
легіты́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
легіты́мнасць |
| Р. |
легіты́мнасці |
| Д. |
легіты́мнасці |
| В. |
легіты́мнасць |
| Т. |
легіты́мнасцю |
| М. |
легіты́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
легіты́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
легіты́мны |
легіты́мная |
легіты́мнае |
легіты́мныя |
| Р. |
легіты́мнага |
легіты́мнай
легіты́мнае |
легіты́мнага |
легіты́мных |
| Д. |
легіты́мнаму |
легіты́мнай |
легіты́мнаму |
легіты́мным |
| В. |
легіты́мны (неадуш.)
легіты́мнага (адуш.) |
легіты́мную |
легіты́мнае |
легіты́мныя (неадуш.)
легіты́мных (адуш.) |
| Т. |
легіты́мным |
легіты́мнай
легіты́мнаю |
легіты́мным |
легіты́мнымі |
| М. |
легіты́мным |
легіты́мнай |
легіты́мным |
легіты́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.