жарля́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарля́нка |
жарля́нкі |
Р. |
жарля́нкі |
жарля́нак |
Д. |
жарля́нцы |
жарля́нкам |
В. |
жарля́нку |
жарля́нак |
Т. |
жарля́нкай жарля́нкаю |
жарля́нкамі |
М. |
жарля́нцы |
жарля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жарля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жарля́нне |
Р. |
жарля́ння |
Д. |
жарля́нню |
В. |
жарля́нне |
Т. |
жарля́ннем |
М. |
жарля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
жарля́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жарля́ю |
жарля́ем |
2-я ас. |
жарля́еш |
жарля́еце |
3-я ас. |
жарля́е |
жарля́юць |
Прошлы час |
м. |
жарля́ў |
жарля́лі |
ж. |
жарля́ла |
н. |
жарля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жарля́й |
жарля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жарля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жа́рна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жа́рна |
Р. |
Жа́рны |
Д. |
Жа́рне |
В. |
Жа́рну |
Т. |
Жа́рнай Жа́рнаю |
М. |
Жа́рне |
жарнаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарнаві́к |
жарнавікі́ |
Р. |
жарнавіка́ |
жарнавіко́ў |
Д. |
жарнавіку́ |
жарнавіка́м |
В. |
жарнаві́к |
жарнавікі́ |
Т. |
жарнавіко́м |
жарнавіка́мі |
М. |
жарнавіку́ |
жарнавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жарнавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жарнавы́ |
жарнава́я |
жарнаво́е |
жарнавы́я |
Р. |
жарнаво́га |
жарнаво́й жарнаво́е |
жарнаво́га |
жарнавы́х |
Д. |
жарнаво́му |
жарнаво́й |
жарнаво́му |
жарнавы́м |
В. |
жарнавы́ (неадуш.) жарнаво́га (адуш.) |
жарнаву́ю |
жарнаво́е |
жарнавы́я (неадуш.) жарнавы́х (адуш.) |
Т. |
жарнавы́м |
жарнаво́й жарнаво́ю |
жарнавы́м |
жарнавы́мі |
М. |
жарнавы́м |
жарнаво́й |
жарнавы́м |
жарнавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жарнаклё́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарнаклё́ў |
жарнаклё́вы |
Р. |
жарнаклё́ва |
жарнаклё́ваў |
Д. |
жарнаклё́ву |
жарнаклё́вам |
В. |
жарнаклё́ва |
жарнаклё́ваў |
Т. |
жарнаклё́вам |
жарнаклё́вамі |
М. |
жарнаклё́ве |
жарнаклё́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жарнасе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарнасе́к |
жарнасе́кі |
Р. |
жарнасе́ка |
жарнасе́каў |
Д. |
жарнасе́ку |
жарнасе́кам |
В. |
жарнасе́ка |
жарнасе́каў |
Т. |
жарнасе́кам |
жарнасе́камі |
М. |
жарнасе́ку |
жарнасе́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Жарнасе́кава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жарнасе́кава |
Р. |
Жарнасе́кава |
Д. |
Жарнасе́каву |
В. |
Жарнасе́кава |
Т. |
Жарнасе́кавам |
М. |
Жарнасе́каве |