прыгарадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгараджу́ |
прыгаро́дзім |
| 2-я ас. |
прыгаро́дзіш |
прыгаро́дзіце |
| 3-я ас. |
прыгаро́дзіць |
прыгаро́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгарадзі́ў |
прыгарадзі́лі |
| ж. |
прыгарадзі́ла |
| н. |
прыгарадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгарадзі́ |
прыгарадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгарадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Пры́гарадная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Пры́гарадная |
| Р. |
Пры́гараднай |
| Д. |
Пры́гараднай |
| В. |
Пры́гарадную |
| Т. |
Пры́гараднай Пры́гараднаю |
| М. |
Пры́гараднай |
пры́гарадны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́гарадны |
пры́гарадная |
пры́гараднае |
пры́гарадныя |
| Р. |
пры́гараднага |
пры́гараднай пры́гараднае |
пры́гараднага |
пры́гарадных |
| Д. |
пры́гараднаму |
пры́гараднай |
пры́гараднаму |
пры́гарадным |
| В. |
пры́гарадны (неадуш.) пры́гараднага (адуш.) |
пры́гарадную |
пры́гараднае |
пры́гарадныя (неадуш.) пры́гарадных (адуш.) |
| Т. |
пры́гарадным |
пры́гараднай пры́гараднаю |
пры́гарадным |
пры́гараднымі |
| М. |
пры́гарадным |
пры́гараднай |
пры́гарадным |
пры́гарадных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыгара́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыгара́нне |
| Р. |
прыгара́ння |
| Д. |
прыгара́нню |
| В. |
прыгара́нне |
| Т. |
прыгара́ннем |
| М. |
прыгара́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгара́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыгара́е |
прыгара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгара́ў |
прыгара́лі |
| ж. |
прыгара́ла |
| н. |
прыгара́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыга́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыга́рачка |
прыга́рачкі |
| Р. |
прыга́рачкі |
прыга́рачак |
| Д. |
прыга́рачцы |
прыга́рачкам |
| В. |
прыга́рачку |
прыга́рачкі |
| Т. |
прыга́рачкай прыга́рачкаю |
прыга́рачкамі |
| М. |
прыга́рачцы |
прыга́рачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыга́рваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыга́рвае |
прыга́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыга́рваў |
прыга́рвалі |
| ж. |
прыга́рвала |
| н. |
прыга́рвала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыга́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыга́рка |
прыга́ркі |
| Р. |
прыга́ркі |
прыга́рак |
| Д. |
прыга́рцы |
прыга́ркам |
| В. |
прыга́рку |
прыга́ркі |
| Т. |
прыга́ркай прыга́ркаю |
прыга́ркамі |
| М. |
прыга́рцы |
прыга́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгарка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыгарка́е |
прыгарка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгарка́ў |
прыгарка́лі |
| ж. |
прыгарка́ла |
| н. |
прыгарка́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыгарка́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгарну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгарну́ся |
прыго́рнемся |
| 2-я ас. |
прыго́рнешся |
прыго́рнецеся |
| 3-я ас. |
прыго́рнецца |
прыго́рнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыгарну́ўся |
прыгарну́ліся |
| ж. |
прыгарну́лася |
| н. |
прыгарну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгарні́ся |
прыгарні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгарну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.