Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

марыно́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыно́ваны марыно́ваная марыно́ванае марыно́ваныя
Р. марыно́ванага марыно́ванай марыно́ванага марыно́ваных
Д. марыно́ванаму марыно́ванай марыно́ванаму марыно́ваным
В. марыно́ваны марыно́ваную марыно́ванае марыно́ваныя
Т. марыно́ваным марыно́ванай
марыно́ванаю
марыно́ваным марыно́ванымі
М. марыно́ваным марыно́ванай марыно́ваным марыно́ваных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

марыно́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марыно́ваны марыно́ваная марыно́ванае марыно́ваныя
Р. марыно́ванага марыно́ванай марыно́ванага марыно́ваных
Д. марыно́ванаму марыно́ванай марыно́ванаму марыно́ваным
В. марыно́ваны марыно́ваную марыно́ванае марыно́ваныя
марыно́ваных
Т. марыно́ваным марыно́ванай
марыно́ванаю
марыно́ваным марыно́ванымі
М. марыно́ваным марыно́ванай марыно́ваным марыно́ваных

Кароткая форма: марыно́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Мары́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мары́нцы
Р. Мары́нцаў
Д. Мары́нцам
В. Мары́нцы
Т. Мары́нцамі
М. Мары́нцах

Ма́рыпаль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ма́рыпаль
Р. Ма́рыпаля
Д. Ма́рыпалю
В. Ма́рыпаль
Т. Ма́рыпалем
М. Ма́рыпалі

Мары́сева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мары́сева
Р. Мары́сева
Д. Мары́севу
В. Мары́сева
Т. Мары́севам
М. Мары́севе

мары́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мары́сты мары́стая мары́стае мары́стыя
Р. мары́стага мары́стай
мары́стае
мары́стага мары́стых
Д. мары́стаму мары́стай мары́стаму мары́стым
В. мары́сты мары́стую мары́стае мары́стыя
Т. мары́стым мары́стай
мары́стаю
мары́стым мары́стымі
М. мары́стым мары́стай мары́стым мары́стых

Крыніцы: tsblm1996.

Марыто́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марыто́н
Р. Марыто́на
Д. Марыто́ну
В. Марыто́н
Т. Марыто́нам
М. Марыто́не

Марыу́паль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марыу́паль
Р. Марыу́паля
Д. Марыу́палю
В. Марыу́паль
Т. Марыу́палем
М. Марыу́палі

ма́рыўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́рыўны ма́рыўная ма́рыўнае ма́рыўныя
Р. ма́рыўнага ма́рыўнай
ма́рыўнае
ма́рыўнага ма́рыўных
Д. ма́рыўнаму ма́рыўнай ма́рыўнаму ма́рыўным
В. ма́рыўны (неадуш.)
ма́рыўнага (адуш.)
ма́рыўную ма́рыўнае ма́рыўныя (неадуш.)
ма́рыўных (адуш.)
Т. ма́рыўным ма́рыўнай
ма́рыўнаю
ма́рыўным ма́рыўнымі
М. ма́рыўным ма́рыўнай ма́рыўным ма́рыўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

марыўпалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марыўпалі́т марыўпалі́ты
Р. марыўпалі́ту марыўпалі́таў
Д. марыўпалі́ту марыўпалі́там
В. марыўпалі́т марыўпалі́ты
Т. марыўпалі́там марыўпалі́тамі
М. марыўпалі́це марыўпалі́тах

Крыніцы: piskunou2012.