пра́віць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пра́ўлю |
пра́вім |
| 2-я ас. |
пра́віш |
пра́віце |
| 3-я ас. |
пра́віць |
пра́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
пра́віў |
пра́вілі |
| ж. |
пра́віла |
| н. |
пра́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пра́ў |
пра́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пра́вячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праві́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праві́чка |
праві́чкі |
| Р. |
праві́чкі |
праві́чак |
| Д. |
праві́чцы |
праві́чкам |
| В. |
праві́чку |
праві́чак |
| Т. |
праві́чкай праві́чкаю |
праві́чкамі |
| М. |
праві́чцы |
праві́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
правішча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правішчу́ |
правішчы́м |
| 2-я ас. |
правішчы́ш |
правішчыце́ |
| 3-я ас. |
правішчы́ць |
правішча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
правішча́ў |
правішча́лі |
| ж. |
правішча́ла |
| н. |
правішча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
правішчы́ |
правішчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
правішча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правія́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
правія́нт |
правія́нты |
| Р. |
правія́нту |
правія́нтаў |
| Д. |
правія́нту |
правія́нтам |
| В. |
правія́нт |
правія́нты |
| Т. |
правія́нтам |
правія́нтамі |
| М. |
правія́нце |
правія́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правія́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правія́нцкі |
правія́нцкая |
правія́нцкае |
правія́нцкія |
| Р. |
правія́нцкага |
правія́нцкай правія́нцкае |
правія́нцкага |
правія́нцкіх |
| Д. |
правія́нцкаму |
правія́нцкай |
правія́нцкаму |
правія́нцкім |
| В. |
правія́нцкі (неадуш.) правія́нцкага (адуш.) |
правія́нцкую |
правія́нцкае |
правія́нцкія (неадуш.) правія́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
правія́нцкім |
правія́нцкай правія́нцкаю |
правія́нцкім |
правія́нцкімі |
| М. |
правія́нцкім |
правія́нцкай |
правія́нцкім |
правія́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
право́браз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
право́браз |
право́бразы |
| Р. |
право́браза |
право́бразаў |
| Д. |
право́бразу |
право́бразам |
| В. |
право́браз |
право́бразы |
| Т. |
право́бразам |
право́бразамі |
| М. |
право́бразе |
право́бразах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
право́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
право́д |
| Р. |
право́ду |
| Д. |
право́ду |
| В. |
право́д |
| Т. |
право́дам |
| М. |
право́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
право́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
право́джанне |
| Р. |
право́джання |
| Д. |
право́джанню |
| В. |
право́джанне |
| Т. |
право́джаннем |
| М. |
право́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.